Η ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ
Αυτό που μου συμβαίνει με τους πύργους είναι άλλο πράμα! Και δε μιλάω μόνο γι’ αυτούς που έχω στήσει. Για να καταλάβετε αρκεί να σας πω ότι η γυναίκα μου γεννήθηκε στον Πύργο (της Ηλείας), σπούδασε στον Πύργο (το Λευκό) και έκανε μεταπτυχιακά στον Πύργο (της Πίζας).Όποια- όποια θα παντρευόμουνα, σκακιστής άνθρωπος;
Τώρα ιστορικά, ένας πύργος μάλλον έχει αμυντικό ρόλο σαν τμήμα μια οχύρωσης. Εμείς όμως μιας και είμαστε επιθετικοί τύποι, από τόσοι δα μαζέττες, θα ασχοληθούμε με τους «κινητούς» πύργους, τα «βαριά» κομμάτια, κοντολογίς τα τανκς!
Όλοι ξέρουμε την ισχύ ενός πύργου σε μια ανοικτή κάθετο (και όσοι δεν την ξέρουν να διαβάζουν ΜΟΝΟ τη στήλη του Μενδρινού). Φανταστείτε λοιπόν τη δύναμη κρούσης μιας συστοιχίας «πύργων», σε πολλές ανοιχτές στήλες και έχετε μπει στο νόημα (και όσοι δε μπήκαν ακόμα στο νόημα να διαβάζουν ΜΟΝΟ τη στήλη του Κεφαλή).
ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ- Γερμανικά Πάντσερ- Μάης 1940
Τώρα ιστορικά, ένας πύργος μάλλον έχει αμυντικό ρόλο σαν τμήμα μια οχύρωσης. Εμείς όμως μιας και είμαστε επιθετικοί τύποι, από τόσοι δα μαζέττες, θα ασχοληθούμε με τους «κινητούς» πύργους, τα «βαριά» κομμάτια, κοντολογίς τα τανκς!
Όλοι ξέρουμε την ισχύ ενός πύργου σε μια ανοικτή κάθετο (και όσοι δεν την ξέρουν να διαβάζουν ΜΟΝΟ τη στήλη του Μενδρινού). Φανταστείτε λοιπόν τη δύναμη κρούσης μιας συστοιχίας «πύργων», σε πολλές ανοιχτές στήλες και έχετε μπει στο νόημα (και όσοι δε μπήκαν ακόμα στο νόημα να διαβάζουν ΜΟΝΟ τη στήλη του Κεφαλή).
ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΗ ΓΑΛΛΙΑ- Γερμανικά Πάντσερ- Μάης 1940
Την κρίσιμη ημέρα, στο Γενικό Επιτελείο Στρατού της Γερμανίας του Χίτλερ επικρατούσε αναλυτικός οργασμός. Το Τρίτο Ράιχ έπαιζε με τα λευκά (είχε μια προτίμηση στα άρεια κομμάτια, ενώ τα υποδεέστερα, όπως μπολσεβικικά, τσιγγάνικα, εβραϊκά και μαύρα κομμάτια, τα απέφευγε μετά βδελυγμίας). Το σχέδιο είχε εκπονηθεί και μελετηθεί λεπτομερώς. Οι επιτελάρχες πηγαινοερχόντουσαν με φακέλους υπό μάλης, με τις βαριάντες του ανοίγματος.
Ο Αδόλφος Χίτλερ δάγκωνε πίσω από το δρύινο γραφείο του νευρικά το μουστάκι του καθώς κούρδιζε τα ρολόγια (δεν είχαν βγει ακόμα τα ηλεκτρονικά). Η καινοτομία που επρόκειτο να παίξει θα ήταν αποφασιστικής σημασίας για την εξέλιξη του πολέμου στην πτέρυγα της Δύσης. Και η ονομασία της καινοτομίας αυτής ήταν: blitzgrieg!
Τώρα το blitz (που σημαίνει αστραπιαίος) το καταλαβαίνουμε όλοι οι σκακιστές εύκολα. Το -grieg πάλι σημαίνει πόλεμος. Κάτι σαν αυτό που γίνεται στους συλλόγους όταν παίζουμε μπλιτς, δηλαδή. Τέλος πάντων, η αιφνιδιαστική επίθεση προέβλεπε την κατάληψη κάποιων σημαντικών τετραγώνων στα σύνορα Βελγίου- Γαλλίας και την επέλαση αρμάτων μάχης από ‘κει. Οι Γάλλοι, που δεν φημίζονταν ποτέ για το σκάκι τους, κοιμούνταν τον ύπνο του δικαίου. Έχοντας οχυρώσει ασφυκτικά την περίφημη (η οποία δεν άργησε να γίνει κακόφημη) «γραμμή Μαζινό» (κάτι σα stonewall φανταστείτε), ήταν ήσυχοι ότι οι Ναζί δε θα περνούσαν ποτέ από τις δασώδεις εκτάσεις των Αρδενών. Αμ δε!
Στις 10 Μάη του 1940 δυόμισι χιλιάδες γερμανικά τεθωρακισμένα ξεχύθηκαν σε όλη τη σκακιέρα της Γαλλίας. Τα γερμανικά πάντσερ δεν ήταν τανκ με τεράστια δύναμη πυρός. Δεν ήταν καν περισσότερα από τα γαλλικά «Μαρκ». Είχαν ωστόσο το σημαντικό πλεονέκτημα της ταχύτητας καθώς κινούνταν με σαράντα χιλιόμετρα την ώρα. Με διοικητές όπως τον τρομερό Γκουντέριαν, το Ρόμελ, το Ράινχαρντ και τον Χοτ, οι πύργοι των Ναζί άρχισαν να κερδίζουν τέμπο με το τσουβάλι.
Αρχικά οι Γάλλοι προσπάθησαν να αναδιοργανώσουν κάποια σημεία άμυνας, αλλά μέχρι να οχυρώσουν ένα τετράγωνο οι αντίπαλοι πύργοι βρισκόταν ήδη στο από πίσω του! Τότε άρχισε ο πανικός. Οι γερμανικοί πύργοι προέλαυναν ισοπεδώνοντας τα πάντα κάτω από τις ερπύστριές τους, ενώ οι συμπατριώτες του Λωτιέ δεν ήξεραν από ποιο σαχ να πρωτοφυλαχτούν.
Βρίσκοντας πλέον ανοιχτές γραμμές οι λευκοί πύργοι διπλώθηκαν και άρχισαν να περικυκλώνουν τις συμμαχικές δυνάμεις, διεισδύοντας όλο και πιο βαθιά στο αντίπαλο στρατόπεδο. Και τα χειρότερα δεν είχαν φτάσει ακόμα…
Μέσα σε πέντε μέρες οκτώ σώματα πάντσερ είχαν συντρίψει τη γαλλική αντίσταση και τώρα όδευαν προς την πλήρη περικύκλωση του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος (ΒΕΣ), που είχε προστρέξει σε βοήθεια των Γάλλων και αριθμούσε πάνω από 400.000 άντρες, το μισό Βρετανικό στρατό! Οι Βρετανοί πάλι, όπου φύγει- φύγει, μπροστά στη λαίλαπα! Κατόπιν εσπευσμένης εντολής του γκρανμέτρ Τσώρτσιλ άρχισε να εφαρμόζεται η βαριάντα «Ντιναμό», της αποχώρησης δηλαδή των στρατευμάτων από τα λιμάνια του Καλαί και της Δουνκέρκης. Που να προλάβουν όμως! Από τις ορθάνοιχτες πια καθέτους των γαλλικών ποτάμιων γραμμών, τα πάντσερ ανέβαιναν ήδη στην έβδομη οριζόντια.
Το ΒΕΣ έχοντας στριμωχτεί στις δύο τελευταίες γραμμές και μην έχοντας χώρο για μανούβρες, αποφάσισε σε τρομακτική πίεση χρόνου να στήσει με τους εναπομείναντες πύργους του μια παγίδα κοντά στο Αράς. Το 7ο σώμα πάντσερ του Ρόμελ έχοντας προχωρήσει υπερβολικά, προς στιγμήν αιφνιδιάστηκε από τα βρετανικά άρματα και αναγκάστηκε να διακόψει την επίθεση προς τα ανυπεράσπιστα κομμάτια των Άγγλων. Κατόπιν σύντομης αναδιοργάνωσης των γερμανικών δυνάμεων όμως, οι βρετανικοί πύργοι παρέδωσαν το πνεύμα. Ήταν 22 Μάη και είχαν απομείνει ελάχιστα τετράγωνα στη σκακιέρα για να στριμωχτούν οι άντρες του ΒΕΣ. Απέμενε η τελική εφόρμηση. Οι πύργοι είχαν θριαμβεύσει!
Τότε ακριβώς, μια κίνηση πριν το τελειωτικό σαχ και το ματ, συνέβη κάτι αναπάντεχο. Ο Χίτλερ –επηρεασμένος μάλλον από τις αναλύσεις του μετρ Γκέρινγκ, που τον διαβεβαίωνε πως θα «καθάριζε» με τα Στούκας και τα βομβαρδιστικά της Λουφτβάφε- έκπληκτος και ο ίδιος από την ταχύτητα των πύργων του έδωσε την μοιραία εντολή «Ντερ Χάλτε Μπεφέλ», δηλαδή να σταματήσει η προέλαση!
Μέσα σε πέντε μέρες οκτώ σώματα πάντσερ είχαν συντρίψει τη γαλλική αντίσταση και τώρα όδευαν προς την πλήρη περικύκλωση του Βρετανικού Εκστρατευτικού Σώματος (ΒΕΣ), που είχε προστρέξει σε βοήθεια των Γάλλων και αριθμούσε πάνω από 400.000 άντρες, το μισό Βρετανικό στρατό! Οι Βρετανοί πάλι, όπου φύγει- φύγει, μπροστά στη λαίλαπα! Κατόπιν εσπευσμένης εντολής του γκρανμέτρ Τσώρτσιλ άρχισε να εφαρμόζεται η βαριάντα «Ντιναμό», της αποχώρησης δηλαδή των στρατευμάτων από τα λιμάνια του Καλαί και της Δουνκέρκης. Που να προλάβουν όμως! Από τις ορθάνοιχτες πια καθέτους των γαλλικών ποτάμιων γραμμών, τα πάντσερ ανέβαιναν ήδη στην έβδομη οριζόντια.
Το ΒΕΣ έχοντας στριμωχτεί στις δύο τελευταίες γραμμές και μην έχοντας χώρο για μανούβρες, αποφάσισε σε τρομακτική πίεση χρόνου να στήσει με τους εναπομείναντες πύργους του μια παγίδα κοντά στο Αράς. Το 7ο σώμα πάντσερ του Ρόμελ έχοντας προχωρήσει υπερβολικά, προς στιγμήν αιφνιδιάστηκε από τα βρετανικά άρματα και αναγκάστηκε να διακόψει την επίθεση προς τα ανυπεράσπιστα κομμάτια των Άγγλων. Κατόπιν σύντομης αναδιοργάνωσης των γερμανικών δυνάμεων όμως, οι βρετανικοί πύργοι παρέδωσαν το πνεύμα. Ήταν 22 Μάη και είχαν απομείνει ελάχιστα τετράγωνα στη σκακιέρα για να στριμωχτούν οι άντρες του ΒΕΣ. Απέμενε η τελική εφόρμηση. Οι πύργοι είχαν θριαμβεύσει!
Τότε ακριβώς, μια κίνηση πριν το τελειωτικό σαχ και το ματ, συνέβη κάτι αναπάντεχο. Ο Χίτλερ –επηρεασμένος μάλλον από τις αναλύσεις του μετρ Γκέρινγκ, που τον διαβεβαίωνε πως θα «καθάριζε» με τα Στούκας και τα βομβαρδιστικά της Λουφτβάφε- έκπληκτος και ο ίδιος από την ταχύτητα των πύργων του έδωσε την μοιραία εντολή «Ντερ Χάλτε Μπεφέλ», δηλαδή να σταματήσει η προέλαση!
Ο Γκουντέριαν εκείνο το βράδυ έριξε τόσες βλαστήμιες, όσες δεν πρέπει να έριξε ούτε ο Τοπάλοβ μετά την ήττα του από τον Κράμνικ. Το αποτέλεσμα ήταν μέσα σε τρεις μέρες οι Βρετανοί να κατορθώσουν να φυγαδεύσουν από το τετράγωνο της Δουνκέρκης τους στρατιώτες τους (κάπου 330.000 μάχιμοι), για να τους χρησιμοποιήσουν σε επόμενη παρτίδα. Όταν ξαναδόθηκε εντολή από το Γερμανικό Επιτελείο για επίθεση ήταν πλέον αργά. Οι γερμανικοί πύργοι δε βρήκαν τίποτα να μακελέψουν. Το μόνο που είχε απομείνει ήταν μια έρημη σκακιέρα που κάπνιζε…(τι μάρκα, δεν ξέρω).
Ακολούθησε η ανάλυση της παρτίδας, αυτό που πολύ χαριτωμένα εμείς οι σκακιστές αποκαλούμε «νεκροψία». Σε αυτήν όλοι οι γκρανμέτρ της στρατηγικής παραδέχτηκαν ότι η εφόρμηση των πάντσερ θα είχε καταστρέψει ολοσχερώς το σύνολο του ΒΕΣ και θα είχε ανοίξει διάπλατα τις γραμμές για το σχέδιο «Θαλάσσιος Λέων», της απόβασης στα βρετανικά νησιά. Το Δυτικό μέτωπο των συμμάχων θα κατέρεε και η Ευρώπη δε θα ήταν αυτή που ξέρουμε σήμερα. Οι Ναζί θα κέρδιζαν όχι μόνο την παρτίδα ή το τουρνουά, αλλά και τον παγκόσμιο τίτλο! Κάποιοι βέβαια πονηροί αναλυτές θεώρησαν την κίνηση του Χίτλερ «δείγμα καλής θέλησης» απέναντι στον Τσώρτσιλ, αλλά σε αυτούς έχω να θυμίσω το ρητό του Τολούς: «Αν κερδίσω λέω ότι θυσίασα, αλλιώς παραδέχομαι ότι έκανα πατάτα!».
Αυτά που μένουν όμως από τη Μάχη της Γαλλίας ήταν η θυσία των βρετανικών πύργων σε χαμένη θέση, που θόλωσε τα νερά και κέρδισε χρόνο, καθώς και ο ρόλος που παίζει ο χρόνος στο σκάκι, καθότι το «μπλιτσγκρίγκ» πέτυχε πλήρως το σκοπό του. Ο Γκουντέριαν και ο Ρόμελ τσίμπησαν βέβαια τα ΕΛΟ τους (παρασημοφορήθηκαν), αλλά έμειναν με την πικρή γεύση του κατεστραμμένου αριστουργήματος. Τα μόνα που απέμεναν να τους παρηγορήσουν ήταν μια συνέντευξη στο «ΣΚΑΚΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ» (που δε δημοσιεύτηκε λόγω πληθώρας ύλης) και, φυσικά, η μεγαλειώδης νίκη στη σκακιέρα της Γαλλίας των πάντσερ- Πύργων τους.
BEL
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου