Η ζωή είναι μια παρτίδα σκάκι. Το μυστικό δεν είναι να μάθεις να κερδίζεις, αλλά να μάθεις να διαχειρίζεσαι την ήττα.
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007
ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΟΪΝΙΤΣ- μέρος 2ο
Δευτέρα 24 Σεπτεμβρίου 2007
ΤΟ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟ ΒΟΪΝΙΤΣ- μέρος 1ο
Το μέγεθος του βιβλίου είναι σχετικά μικρό, περίπου 12Χ22 εκατοστά. Το υλικό των σελίδων είναι περγαμηνή. Οι σωζόμενες σελίδες είναι 246, αλλά λείπουν εμφανώς κάποιες, που έχουν αποκοπεί βίαια. Αυτό ήταν ένα στοιχείο που χρησιμοποίησα στο βιβλίο μου. Οι σελίδες έχουν υποστεί μια μεταγενέστερη αρίθμηση με αραβικούς αριθμούς που έχει αποδειχθεί από ειδικούς ότι έγινε από τον μάγο και μυστικοσύμβουλο της βασίλισσας Ελισσάβετ, Τζον Ντη (θα μιλήσουμε γι' αυτόν όπως και για όλους τους εμπλεκόμενους στην πορεία του χειρογράφου στο μέλλον). Το εξώφυλλο δε φέρει κανένα διακριτικό, ούτε όνομα συγγραφέα, ούτε ημερομηνία ή άλλο διαφωτιστικό στοιχείο. Απολύτως τίποτα.
Να τονίσω ότι το χειρόγραφο βρίσκεται στην βιβλιοθήκη σπάνιων χειρογράφων (βιβλιοθήκη Μπέινεκε) του πανεπιστημίου του Γέηλ, στις ΗΠΑ. Κι αυτό γιατί μερικοί αναγνώστες του βιβλίου μου πίστεψαν ότι είναι δημιούργημα της φαντασίας μου. Κάποιοι το πιστεύουν ακόμα! Είναι πράγματι απίστευτο βιβλίο!
Σάββατο 22 Σεπτεμβρίου 2007
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ-ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙΣ
Ευχαριστώ επίσης τον Βασίλη Ρουβάλη για την παρουσίαση του "Χειρογράφου" στο άρθρο του στην Ελευθεροτυπία με τον τίτλο "Νέοι συγγραφείς με μεγάλες προσδοκίες". Το ίδιο έπραξε και στο ιστολόγιό του (εδώ)
Εξίσου ευχαριστώ και την κυρία Λώρη Κέζα για τη δική της παρουσίαση στο Κυριακάτικο Βήμα με τίτλο "Οι 12 πρωτοεμφανιζόμενοι συγγραφείς της χρονιάς" (εδώ)
Τέλος ευχαριστώ και τους φίλους ιδιοκτήτες ιστολογίων που με φιλοξενούν, παρότι κάποιοι από τους άλλους φιλοξενούμενούς τους πολύ θα ήθελαν να μου απαγορεύσουν να μιλώ (φαντάζομαι όχι μόνο σε μένα αλλά και σε όσους ακόμα θα είχαν τη δύναμη να το κάνουν). Το δικό μου ιστολόγιο πάντως (και το δικό μου πρέπει καλύτερα να πω) είναι ανοιχτό σε όλους και σε όλα. Ακόμα και σε αήθεις επιθέσεις.
Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου 2007
ΔΙΑΒΑΣΜΑΤΑ
Θοδωρής Παπαθεοδώρου -
ΜΕ ΛΕΝΕ ΜΑΙΡΗ ΚΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ...
Με λένε Παναγιώτη κι είμαι ακόμα καλύτερα μετά την ανάγνωση του μυθιστορήματος του Παπαθεοδώρου (Παπ- χάριν συντομίας). Μπροστά στα μάτια μας εκτυλίσσονται οι πονεμένες ιστορίες τριών γυναικών που "καταφέρνουν" να μείνουν χωρίς άντρα την ίδια ακριβώς ημέρα. Για μεγάλο μέρος του βιβλίου οι ζωές τους κινούνται παράλλληλα και η κατεύθυνση της κίνησης είναι ...κατά διαόλου! Η παντρεμένη με παιδιά, η αδικημένη επιστήμονας και η λολίτα περνούν από μπροστά μας με το χέρι σε έκταση προς ελεημοσύνη άντρα. Οι κωμικοτραγικές τους υπάρξεις δίνουν την ευκαιρία στον Παπ. να ξετυλίξει μια ευρεία γκάμα χιουμοριστικών χρωμάτων, χωρίς όμως ποτέ να στερεί τις ηρωίδες του από τη θωπεία (με την καλή και κυρίως με την κακή έννοια). Είναι πράγματι δύσκολο για έναν άντρα συγγραφέα να σκιαγραφήσει τόσο λεπτομερώς τους χαρακτήρες γυναικών, τις φιλοδοξίες, τις ενοχές, τις φοβίες, τις ευαισθησίες και τα όνειρά τους. Για κάποιον που έχει σπουδάσει όμως "εμπειρική κοινωνιολογία των φύλων στα κυλικεία του Δημοκρίτειου" γίνεται παιχνιδάκι. Το ανεξάντλητο και ευφυές χιούμορ του Παπ. φτάνει για να υπερκεράσει κάθε συγκινησιακό εμπόδιο και να θρονιαστεί στα σύνορα με το σαρκασμό (προς δυσμάς) και την ειρωνία (νομίζω προς το βορά). Και είναι αυτή η όμορη συνύπαρξη που τον σελώνει να ρίξει τις ηρωίδες του στο μίξερ του συναπαντήματος. Γιατί όπως υποστηρίζει και η μετα-ευκλείδια γεωμετρία, δύο παράλληλες ευθείες έχουν άπειρα κοινά σημεία. Συνεπάγεται ότι: οι γυναίκες αυτές πέφτουν η μία πάνω στην άλλη (αφού έχουν προλάβει να πέσουν στον Καιάδα της απόγνωσης). Εξάλλου το λέει ο άνθρωπος: "Δεν υπάρχουν ξένες. Μόνο φίλες που δεν έχουν ακόμα συναντηθεί..." Κι όχι μόνο το λέει, αλλά βάζει και άντρα να το πει. Αυτό κύριε Παπ. είναι αιρετικά σαρκαστικό! Γενικά ήταν ένα απολαυστικό βιβλίο, άλλοτε συγκινητικό, άλλοτε εύθυμο, πολλές φορές και τα δύο ταυτόχρονα.
"Και οι άντρες; Τι ρόλο παίζουν οι άντρες;" (ακούω κάποιους στο ημίχρονο του αγώνα να φωνάζουν από τη γαλαρία) . Ε, καλά, μην είμαστε πλεονέκτες. Για όσο διαρκεί η ανάγνωση μας αρκεί ο ρόλος του αθύρματος, στο παιχνίδι αυτοαναγνώρισης και αυτοσεβασμού (ενίοτε δε και αυτοδικίας!) των κατατρεγμένων γυναικών, που τόσο αγαπάμε και τόσο πληγώνουμε. Θα πάρουμε εκδίκηση άλλη φορά (χεχε). Ίσως στο επόμενο βιβλίο του Παπ, το οποίο περιμένω εναγωνίως!
Κυριακή 9 Σεπτεμβρίου 2007
ΣΤΙΓΜΕΣ
Δευτέρα 3 Σεπτεμβρίου 2007
Το χειρόγραφο της Πράγας
Θέλω να πιστεύω ότι έγραψα ένα βιβλίο που θα μου άρεσε να διαβάσω και θα χαρώ πολύ να αρέσει το ίδιο και σε άλλους. Τα έως τώρα σχόλια είναι ιδιαίτερα ευνοικά και οι πρώτες κριτικές πολύ καλές. Είναι όμως νωρίς για οποιοδήποτε περαιτέρω σχολιασμό, γι'αυτό θα περιμένω και τις κρίσεις στο νεόκοπο ιστολόγιο μου. Φυσικά θα επανέλθω σύντομα με περισσότερα στοιχεία για το καθαυτό χειρόγραφο Βόινιτς, καθώς και links για όσους ενδιαφέρονται να το ψάξουν περισσότερο. Για την ώρα χαρείτε τα μπάνια σας.