Αν κάπως έτσι σκέφτονται οι πολλοί για τους σκακιστές, να μη σας πω καλύτερα τι σκέφτονται οι σκακιστές για τους πολλούς! Έχω γνωρίσει παρ' όλα αυτά στο σκακιστικό σινάφι κάθε καρυδιάς καρύδι. Και όσο για τη φημολογούμενη εξυπνάδα των σκακιστών, τι να σας πω...Από ιδιοφυείς ανθρώπους μέχρι διανοητικά καθυστερημένους (κυριολεκτώ, αλλά ονόματα δε λέω) συναντάς πάνω από μια σκακιέρα. Και ψυχικά ασθενείς βεβαίως.
Υπήρξαν όμως και κάποιοι που με τις φράσεις τους έδειξαν ότι η σκακιστική σκέψη δεν περιορίζεται στα 64 τετράγωνα. Είναι συμβολική, πλατιά, με χιούμορ και ευαισθησία, με γνώση και σοφία, επιστημονική και καλλιτεχνική, με δυο λόγια γοητευτική. Έψαξα λίγο και βρήκα τις πιο διάσημες από αυτές τις σκέψεις ή τις εκφράσεις των ίδιων των σκακιστών. Διάσημες, τρόπος του λέγειν βέβαια, μιας και είναι γνωστές σχεδόν μόνο στους σκακιστικούς κύκλους. Αξίζει όμως να τις αναλογιστεί ο καθένας. Δεν θα μπω στον πειρασμό να τις σχολιάσω. Ελάχιστα χρειάζονται εξάλλου τα δικά μου σχόλια. Είναι αυτόνομες. Και αυτονόητες.
-Όταν δεις μια καλή κίνηση μην την παίξεις, κοίτα για καμιά καλύτερη (Ε.Λάσκερ)-Στη σκακιέρα, αντίθετα με τη ζωή, το ψεύδος και η υποκρισία δεν επιζούν για πολύ
(Ε.Λάσκερ)
-Η απειλή είναι ισχυρότερη από την εκτέλεσή της (Α.Νίμτσοβιτς)
-Τα πιόνια είναι η ψυχή της παρτίδας (Α.Ντ.Φιλιντόρ)
-Νικητής είναι πάντα αυτός που κάνει το προτελευταίο λάθος (Σ.Ταρτακόβερ)- Κανείς δεν κέρδισε την παρτίδα που εγκατέλειψε (Σ.Ταρτακόβερ)
-Τα λάθη είναι εκεί και περιμένουν να τα κάνεις (Σ.Ταρτακόβερ)
-Πριν το φινάλε οι θεοί τοποθέτησαν το μέσον της παρτίδας (Ζ. Τάρας)-Δεν αρκεί να είσαι καλός παίκτης, πρέπει κάθε φορά και να το αποδεικνύεις (Ζ.Τάρας)
-Υπάρχουν δύο ειδών θυσίες: οι σωστές και οι δικές μου (Μ.Ταλ)-Ένα κακό σχέδιο είναι προτιμότερο από το να μην υπάρχει σχέδιο (Φ.Μάρσαλ)
-Το σκάκι είναι σπορ. Όταν δεν είναι σπορ είναι επιστήμη. Και όταν δεν είναι ούτε επιστήμη είναι τέχνη. (Α.Κάρποβ)
-Ο καλός παίχτης είναι πάντα τυχερός (Χ.Ρ.Καπαμπλάνκα)-Αν κερδίσω λέω ότι θυσίασα, αλλιώς παραδέχομαι ότι έκανα αβλεψία (Λ.Τολούς)
-Δεν πιστεύω στην ψυχολογία, πιστεύω στις σωστές κινήσεις (Ρ.Φίσερ)
4 σχόλια:
Καλή σας μέρα κ. Κονιδάρη και στο πανέμορφο Μεγανήσι. Γράμματα γνωρίζω και σκάκι δεν παίζω. Έχω όμως την αίσθηση ότι οι κανόνες του εφαρμόζονται στη ζωή και στην ανθρώπινη ψυχολογία. Ειδικά ο κανόνας περί του ισχυροτέρου της απειλής από της εκτελέσεώς της μ΄ έχει πραγματικά καθορίσει. Η απειλή υπόσχεται τόσα πολλά, πολιτικός σε προεκλογική εκστρατεία, που όταν φτάσει η υλοποίησή της τις πιο πολλές φορές αναρωτιέσαι: αυτό ήταν όλο;Ποτέ όμως δεν είχα τη νηφαλιότητα να δω την πραγματική της διάσταση πριν τη βιώσω.
Φίλε (μάλλον φίλη) vikidima, καλωσήλθες στο φτωχικό μας!
Πάντα πίστευα ότι οι παραλληλισμοί του σκάκι με τη ζωή είναι παραπάνω από εμφανείς. Όσο όμως περνάνε τα χρόνια και σωρεύονται εμπειρίες, τόσο περισσότερο πείθομαι. Πράγματι μια απειλή στοχεύει στο αδύνατο σημείο του ανθρώπου, την ψυχολογία. Η σωματική ρώμη, ακόμα και το τετραπέρατο μυαλό δεν μπορούν να αντιδράσουν σε κάτι που ακόμα δεν υφίσταται, αλλά επίκειται. Φαντάζομαι πόσο πιο ευτυχισμένοι θα ήμασταν αν μπορούσαμε νηφάλια να αντιμετωπίζουμε όλων των ειδών τις απειλές, εν τη γεννέση τους, ψυχί τε και σώματι. Πόσω μάλλον τις απειλές-φαντάσματα που υπαινείσεσθε (και που συνήθως είναι ανθρώπινοι παράγοντες οι γεννεσιουργές τους αιτίες- ένα ανθρώπινο όπλο ενάντια στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση).
Καλημέρα...πρώτα μου σχόλια και είμαι λίγο διστακτική.Άλλωστε οι πρωτες φορές είναι δύσκολες...χαχαχαχαχα...πλακα κάνω...
Δεν παίζω σκάκι αλλά εντυπωσιάστηκα πολύ με την εφαρμογή των κανόνων του στη ζωή.Δεν το είχα δει ποτέ έτσι...
Ειδικά αυτή με την απειλή με σημάδεψε γιατί την έχω νιώσει και με έχει διαλύσει...
Τα τελευταία χρόνια όμως συνειδητοποιώ ότι τους Λαιστρυγόνες και τον Κύκλωπα δεν θα τους βρω μπροστά μου αν δεν τους κουβαλώ μέσα στην ψυχή μου...και κουβαλούσα πολλούς τέτοιους...Έστω και τώρα προσπαθώ να κάνω πράξη αυτά που δίδασκα στους μαθητές μου...
Μεγαλώνω και μου αρέσει...
Κάτια
Καθυστερώ και στις απαντήσεις λόγω του γάμου του αδελφού μου! Καλώς ήλθατε στο ιστολόγιο. Λέτε να βρίσκονται όλα μέσα μας; Και η λήθη των Λωτοφάγων, και η σαγήνη της Καλυψούς, και η παραμόρφωση της Κίρκης; Τότε θα βρίσκεται και φιλία του Αλκίνοου και του Αγχίαλου και φυσικά το Δουλίχιο, το τέρμα του ταξιδιού (ή το τέλος της παρτίδας, όπου δεν έχει τόσο σημασία αν νίκησες, όσο το αν έπαιξες καλά). Καλές κινήσεις εύχομαι!
Δημοσίευση σχολίου