Όμως το χρωστούσα στη διαδικτυακή φίλη "Φαίδρα Φις", την ποιήτρια Χαριτίνη Ξύδη πάει να πει, που μου έκανε την τιμή να εμπιστευτεί την ανάπηρη -όσο και ακίβδηλη- κρίση μου. Από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη, λοιπόν η νέα ποιητική της επίθεση. Επίθεση με νύχια και με δόντια. Με λέξεις που δε ζητούν κατανόηση και οίκτο, αλλά αγκιστρώνονται με θράσος πάνω σου σαν οίστροι. Με στίχους που περιελίσσονται με μίσχους παρηχήσεων και παρακλάδια εικονοπλαστικά γύρω από την πραγματικότητα, μέχρι που αυτή βουλιάζει αποχαυνωμένη στη μέθη του υπερβατικού. Με ποιήματα που απηχούν τη μοναξιά και την οδύνη του σώματος, τον περιδεή αποκλεισμό του από τα άλλα σώματα και τις άλλες, τις μυριάδες ψυχές, τον εγκλεισμό του στην ανοικτίρμονα ειρκτή του χθεσινού μέλλοντος.
Πολλά είπα, και δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος. Καλύτερα να αφήσω λίγους στίχους να τρέξουν στην οθόνη.
ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΠΝΙΖΟΥΝ
Μια βραδιά κοιμάται κι ασημίζει
Του φεγγαριού τα πάρκα
Βαριά όνειρα καπνίζει
Βουβός άνεμος θυμίζει
Παραμύθια ατέλειωτα
Και τα όνειρα καπνίζουν
-ένα τρένο που σφυρίζει-
Θαύματα κι οράματα
Το λιβάνι τους μυρίζει
Και φώτα αχαλίνωτα
Βιαστικός άγγελος δανείζει
Φτερά σε ερπετά.
Η Χαριτίνη Ξύδη δεν ξέρω πότε γεννήθηκε -τη γουστάρουν αυτή την απροσδιοριστία οι γυναίκες για να συντηρούν το μυστήριο του φύλου τους-, έχει προλάβει πάντως να εκδόσει ακόμα τις ποιητικές συλλογές:"Το ράμφος"
"Η ερωμένη απολεσθέντων θαυμάτων" και
"Οι τρομπέτες του Οκτώβρη", όλες από τις εκδόσεις Κώδικας, καθώς και το "C-Minor, Ένα αιρετικό ρομάντζο", από τις εκδόσεις Ιωλκός. Για τα βραβεία της δε γράφω, καλύτερο βραβείο είναι να επισκεφτεί κανείς το ιστολόγιο της, αφού βεβαιωθεί ότι δεν έχει κάποια επείγουσα δουλειά...
30 σχόλια:
Παναγιώτη με τιμάς...Περισσότερο με συγκινείς.Πολύ.
Δεν έχω τι να πω,βρέθηκα ξαφνικά ΄
μπροστά σ'αυτό το τόσο πολύτιμο δώρο,
σε μια έκπληξη ανέλπιστη!
πώς να σου πω μόνο ευχαριστώ?
για μένα ότι υπάρχουν Άνθρωποι όπως εσύ και φίλοι που γνώρισα από το διαδίκτυο,
-και ειλικρινά θέλω πολύ να συναντηθούμε από κοντά-
είναι μια επαρκής παραμυθία,
σ'αυτή την αντίξοη εποχή.Δεν θα ξεχάσω τη στήριξη και την καλοσύνη σου.
Είμαι λοιπόν πολύ τυχερή!
Σ'ευχαριστώ πολύ για όλα και το εννοώ και το εκράζω από καρδιάς.
(Δεν τελειώσαμε ακόμα εμείς με τις εκπλήξεις...)
να είσαι καλά πάντα
σε φιλώ
Παναγιώτη Καλώς σε βρίσκω
Έχουμε τουλάχιστον τρεις αγάπες ίδιες
Το Σκάκι, το γράψιμο και το Σπαθί!!
Χαίρομαι πολύ που σε γνωρίζω με αφορμή
Το Αγαπημένο μου Σπαθί!!!
Η Αγαπημένη μας Φαίδρα είναι ξεχωριστή
Γιατί είναι ειλικρινής
Η τελευταία ποιητική της συλλογή «Τα όνειρα Καπνίζουν»
Είναι όνειρο, είναι ταξίδι, είναι όμως και μια γερή γροθιά στο στομάχι
Δεν χαϊδεύει τα αυτιά η εξαίρετη και νεαρή Ποιήτρια
Δε σε παραμυθιάζει
Ούτε σου χτυπάει την πλάτη φιλικά.
Ξεχωρίζει σ’ ένα χώρο που κυριαρχεί
«Η επετηρίδα, το ξεσκόνισμα και η μετά θάνατον αναγνώριση»
Αρανίτσης
Η Φαίδρα λέει την Αλήθεια
Ξεχώρισα το ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ και
ΤΟ ΣΠΑΘΙ που είναι το αγαπημένο μου
« Είμαι ένα σπαθί που μπαινοβγαίνει στην αλήθεια
Έχοντας διανύσει μοίρες-360-θανάτων τραγικών
Γόρδιους δεσμούς και κύκλους κόβω από συνήθεια
Αυτοβιογραφώντας την πομπή παραπομπών.»
Καλή σου Μέρα και τώρα θα τα λέμε,..
@Φαίδρα
Είμαι κακός ποιητής, μα έχω την τύχη να γνωρίζω μερικούς πολύ καλούς. Αν δε μιλήσουμε και γι' αυτούς, τι στο δαίμονα θα χρησιμεύσει η γλώσσα μας στο χρόνο;
Να είσαι πάντα καλά και εξίσου δημιουργική κι αστείρευτη.
Συνάντηση λες; Άμα εξοκείλει το χάρτινο καραβάκι σου στο Μεγανήσι, γιατί, ως εικός εστί, ερημίτης κι όχι κοσμοπολίτης ο άνθρωπος...
@βασίλη
Καλώς ήλθες στο φτωχικό μου. Τι να σε κεράσω;
"Σπαθί" τη λες; Ναι,ίσως, ταιριάζει εξάλλου με τον Έφιππο Έφηβο Δράκο, που είναι το δικό μου αγαπημένο.
"Κι άλλος καφές χωμάτινος
Κι άλλος σκίουρος τρωκτικός στο σεντόνι μου,
Να ροκανίζει χρόνια, μνήμες, αποστάσεις...", ξέρεις τώρα...
Η Χαριτίνη Ξύδη – η αγαπημένη μου Φαίδρα- δεν γεννήθηκε. Υπήρχε ανέκαθεν ως δυνατότητα που, απλά, ήρθε η κατάλληλη στιγμή να «ενσαρκωθεί» και με την υπέροχη ύλη της (δεν την έχω δει αλλά είμαι σίγουρος ότι έτσι είναι) να άρει τις αμαρτίες, που ο χρόνος –μοιραία- φορτώνει στον καθένα μας, να τις κάνει πνεύμα και να τις εξορκίσει (για όσους, λίγους ή πολλούς, έχουν την τύχη να έρθουν σε επαφή μαζί της και με το έργο της). Από ένα τέτοιας ποιότητας ον περιμένατε να σας πει πότε γεννήθηκε; Τι νόημα θα είχε;
Η Φαίδρα Φις είναι το ποιητικό αίτιο ενός κόσμου τόσο μοναδικού που ενώ είναι κοινός σε όλους τους ανθρώπους (κάπου βαθιά μέσα τους), ωστόσο, λίγοι έχουν το κουράγιο –τα κότσια, για να μην γράψω τίποτα άλλο- να τον εξορύξουν ή να τον ανακαλύψουν, να τον περιγράψουν και όπου χρειάζεται να τον επαναπροσδιορίσουν. Αυτός ο επαναπροσδιορισμός είναι το τελικό αίτιο των ποιημάτων της (και σε αυτά συμπεριλαμβάνω και το πεζογραφικής μορφής c-minor).
Το βιβλίο της «τα όνειρα καπνίζουν» έφτασε στα χέρια μου την προηγούμενη Τρίτη και, ως αισθανόμουν ότι όφειλα, πήρα άδεια από τη σημαία και το διάβασα μονορούφι (τρόπος που ίσως δεν αρμόζει στην ποίηση αλλά έτσι έκανα). Μορφολογικά είναι διαφορετικό από τις τρεις υπόλοιπες ποιητικές συλλογές της. Λόγος πιο βατός (χωρίς άγνωστες λέξεις) κάμποσες ομοιοκαταληξίες. Αλλά και εννοιολογικά η ουσία της κεντρικής ιδέας είναι σημαντικότερη σε αυτά τα ποιήματα (ενώ στα προηγούμενα τα της ουσίας και τα περί την ουσία – τα περιγραφικά- ήταν πιο ισοσκελισμένα). Προσωπικά προτιμώ αυτά τα ποιήματα των καπνιζόντων ονείρων. Η διαφοροποίηση στα χαρακτηριστικά των δύο αυτών κατηγοριών μπορεί να ερμηνευτεί με τρεις τρόπους (δεδομένου ότι δεν γνωρίζουμε τη χρονολογική σειρά με την οποία έχουν γραφτεί).
1. Πρώτη εκδοχή: τα καπνίζοντα όνειρα έχουν προηγηθεί των υπολοίπων. Οπότε η ποιητική διαδρομή της Φαίδρας ξεκινάει από τη διαπίστωση της ουσίας και συνεχίζεται με την προσπάθειά της (την επιτυχημένη κατά την γνώμη μου) να «διακοσμήσει» και να τακτοποιήσει το χάος του ασυνειδήτου (στην χαοτική αταξία που του πρέπει). Αυτή την εκδοχή την ενισχύει το c-minor που προηγείται, εκδοτικά τουλάχιστον
2. Δεύτερη εκδοχή: Τα καπνίζοντα όνειρα έπονται χρονικά των υπολοίπων. Οπότε η τακτική της Φ.Φ. είναι αντίστροφη: Διαπιστώνει το χάος του ασυνειδήτου, αφαιρεί τα «στολίδια» του και κρατάει την ουσία. Αυτή την εκδοχή την υποστηρίζει η χρονική σειρά έκδοσης των ποιητικών συλλογών.
3. Τρίτη εκδοχή: τα ποιήματα των τεσσάρων ποιητικών συλλογών να έχουν γραφτεί «ανακατεμένα» και απλά η Φαίδρα να τα ομαδοποίησε κατά τη μορφή και το περιεχόμενο προκειμένου να τα εκδώσει. Αυτή την εκδοχή την ενισχύει η ίδια η διαφαινόμενη (σε κάθε ποίημα χωριστά) ιδιοσυγκρασία της δημιουργού με τις έντονες συναισθηματικές διακυμάνσεις. Αν έπρεπε να επιλέξω θα «πόνταρα» υπέρ αυτής της τρίτης εκδοχής.
Και περιμένεις, εσύ τώρα, φίλε Παναγιώτη, από μια δημιουργό που έχει τέτοια σχέση (τρυφερή, σχεδόν ερωτική και ζηλότυπη) με τον χρόνο να σου αποκαλύψει την ηλικία της. Η εντύπωση που έχω αποκομίσει είναι ότι η Φαίδρα κινείται μέσα στον Χρόνο με την ίδια άνεση που ένα χελιδόνι κινείται μέσα στον Χώρο. Κι αυτό την κάνει ακόμα πιο γοητευτική (από όσο υποθέτω ότι είναι για κάποιον που την αντικρίζει εκ του φυσικού).
Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου
Κώστας Κουκουζέλης
@Kouk
Φίλε Κώστα, δεν περιμένω βέβαια να ακούσω ηλικία, για το όνομα του Θεού! Ένα αστειάκι ήταν.
Σωστά παρατηρείς ότι τα αερικά (έτσι δεν της αρέσει να αυτοδηλώνεται;) είναι άχρονα και διηνεκή.
Είναι αλήθεια πως οι πρώτες ποιητικές συλλογές (τρεις, σαν ομοβροντία) ήταν πιο δύσβατες, έπρεπε να γρατζουνίσεις λίγα ρούχα και κάμποσες ψυχές μέχρι να διαβείς το ρουμάνι και να φτάσεις στην πηγή. Ετούτη η τελευταία, παρότι δεν αποχωρίζεται την αυτοαναφορικότητα, θαρρώ πως είναι πιο "οικουμενική". Έτσι θα συμφωνήσω μαζί σου, πως τα βγάζει λίγα λίγα και τακτοποιημένα από το άπατο σεντούκι.
Πω,πω!Σκέψου τι έχει ακόμα μέσα!
Χαίρομαι που η Φαίδρα (το Χαριτίνη είναι υπέροχο, μα Φαίδρα τη γνώρισα και εξακολουθώ να την προσφωνώ) έχει τόσο φανατικούς φίλους. Δεν αγαπώ το φανατισμό, αλλά αν αυτός έχει να κάνει με την λεπταίσθητη τέχνη, υποκλίνομαι.
Τέλος, δεν υπάρχει κατάχρηση χώρου εδώ, μη φοβάσαι. Ο χώρος δεν είναι δικός μου, τίποτε δεν είναι δικό μου, όλα για μοιρασιά τα έχω...
Bασίλη μου καλέ,
καλημέρα,
ζητώ συγνώμη που δεν κατάφερα να γράψω χθες λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων,
και να σ'ευχαριστήσω για όλα όσα καταθέτεις εδώ,
ότι ο Παναγιώτης με φιλοξενεί εδώ,
και με παρουσιάζει με τόσο γενναιόδωρο τρόπο,
είναι μεγάλη τιμή για μένα,
καθώς και χαρά,
τα ποιήματα που αναφέρεις,είναι και δικά μου αγαπημένα,
αν και τα γυμνάσματά μου στα ομοιοκατάληκτα,
είναι μερικώς αποτυχημένα,
όμως,την Αλήθεια που λες,θα την υπερασπίζομαι έστω και με αποτυχία...
έστω και αν βάλλομαι από πολλά μέτωπα
αυτό δεν είναι απειλή...αστειεύομαι!
σ'ευχαριστώ σ'ευχαριστώ
που είσαι και εδώ
σε φιλώ
αγαπημένε μου Κώστα,
ποτέ μου δεν πίστευα ότι ένας άνθρωπος που δεν με έχει δει ποτέ θα είχε να πει τόσα όμορφα και ουσιαστικά για μένα,
είναι αλήθεια πως η τρίτη εκδοχή είναι αυτή που ισχύει.
όμως πάντα μαθαίνω από τη ζωή
και αυτά τα μαθήματα δεν τα προσπερνώ,
με νοιάζει πολύ η ποίηση,
ορκίζομαι πως υπάρχει κάτω από το δέρμα μου,
σε μια διάσταση που μπορεί ακόμα ως άπειρη να μην αναγνωρίζω ικανοποιητικά,
όμως μια κραταιά διαίσθηση μου λέει πως θα υπάρχει πάντα,
πολλά από όσα έγραψα στο παρελθόν,
θα ήθελα να υπάρχουν με μια διαφορετική μορφή,
ίσως και λιγότερο πληθωρική έκφραση,
λιγότερη υπερβολή στο συναίσθημα,
όπως είπα ασκούμαι ακόμα στην "Τέχνη του Αφαιρείν",
υπάρχουν πολλά μέσα μου και θέλω να μιλήσω γι'αυτά
και για άλλα ενδεχομένως περισσότερο σημαίνοντα,
κάποιες φορές χάνω τον έλεγχο,
εκτρέπομαι εκεί που με παρασύρει η γραφή-αυτό είναι κακό και για μένα και για τον αναγνώστη-,
το βλέπω όμως,το νιώθω,
και επιχειρώ να το αποφύγω,
η άλλη αλήθεια είναι πως φοβάμαι μην εγκλωβιστώ μέσα σε επιτηδευμένες φόρμες,
είναι μια μεγάλη ανησυχία μου και αυτή πιθανόν,κάποιες φορές,κάνει
τη γραφή μου αχαλιναγώγητη,
σε τέτοιο βαθμό που να φαίνεται
ασύνδετη ή να εμπεριέχονται σ'αυτή πολλά μηνύματα,
πράγμα που είναι δύσκολο να το διαχειριστεί ο εγκέφαλος ως πληροφορία,
αυτή την αδυναμία μου παλεύω,
κι επειδή το θέλω πολύ,πιστεύω πως κάποτε κάπου θα με βγάλει,
μέχρι τότε δείξ'τε κατανόηση και υπομονή,
στην υπερβολή και στα ασήμαντα πάθη μου,
άλλωστε το σπουδαίο είναι ότι με αγαπάτε και σας αγαπώ,
με στηρίζετε και με πιστεύετε όπως σας πιστεύω.
αυτό είναι το σημαντικότερο όλων.
σας ευχαριστώ που στις δύσκολες στιγμές είστε δίπλα μου
και το νιώθω απόλυτα,
δεν θα το ξεχάσω ποτέ.
σας φιλώ πολύ
καλημέρα
Παναγιώτη μου,
τι να πω για σένα?
μου έκανες ένα δώρο ανεκτίμητο,
θα το θυμάμαι πάντα,
θα ανταποδώσω το συντομότερο,το υπόσχομαι,
ο τρόπος που με διαβάζεις είναι για μένα ζητούμενο,
το ήθος και η καλοσύνη σου, η γενναιοδωρία σου,
μου δίνουν την άμεση ευκαιρία να επικοινωνήσω το εσώτερο σύμπαν μου,
είναι πραγματικά,ανέλπιστο δώρο,
τίμιο και πεντακάθαρο,
δεν θέλω να γίνω μια τέλεια καλοκουρδισμένη μηχανή,
να προβάλω αξιώματα και δόγματα μέσα μιας ποίησης που δεν πρόκειται να τελεσφορήσει ποτέ στις καρδιές των ανθρώπων,
να είναι ψυχρή και να μην αγγίζει την ψυχή τους,
η σημερινή "πενία" των ποιητικών σκέψεων εμμένει στη φόρμα και στα σχήματα,
εκεί δεν θα ήθελα να υπάρξω,
ίσως γι'αυτό να κρίνεται ως παρακινδυνευμένη η τόλμη μου να φτάνω στο βυθό,
ή ως τον παραλογισμό και να κατηγορούμαι ως μεταφυσική ποιήτρια.
προσπαθώ να βρω τον ευατό και το ρυθμό μου ακόμα,τους συνειρμούς και τους υπαινιγμούς μου,
χωρίς αφοπλιστικές τεχνικές-δεν είναι ψέμα-,
αλλά στόχος μου είναι και θα είναι η ποιητική πράξη.
χίλια ευχαριστώ μέσα από την καρδιά και την ψυχή μου,
που άγγιξες βαθιά
καλημέρα
σε φιλώ πολύ
κύριε Κονιδάρη, όταν έφτασα στη διαδικτυακή γωνιά της Φαίδρας, θυμάμαι την ανακάλυψη των εύφλεκτων (όπως λέει και η ίδια) κομματιών του λόγου της.. Κι επειδή η κάφτρα των ονείρων μας μπορεί να είναι και η ποίηση, ανυπομονώ να τρέξω στις σελίδες της νέας της συλλογής, πριν αποπειραθώ να κόψω το κάπνισμα.
Να 'στε καλά!
Αγαπητε Παναγιώτη όχι μόνο επιγουσα δουλεία πρέπει να μην έχει ο αναγνώστης αλλα και σωσιβια να έχει και να είναι διατεθυμένος να παρασυρθεί για να καταδυθεί σε έναν κόσμο ελαστικό με αισθήσεις απτές τόσο που καταλαμβάνουν το μεγαλύτερον μέρος του χοροχρόνου του σαν υδατόσφαιρες και μάζες που σε βουλιάζουν αγκαλιάζοντας σε. δεν υπάρχει επίπεδο, ευθία καμία, γεναίες ανηφοριές και ολυσθηρες κατηφόρες. το οξυγόνο και η πηγές είναι καλά κριμένα σε οριακά βάθη και τα σημάδια διάσπαρτα για να τα ακολουθήσεις, περισότερα απ’τις διαδρομές που σε κατευθήνουν στην ενδοχώρα του βασιλίου της με υποθαλάσσια δέντρα απο όπου κρέμονται καρποί με γεύση συνδιασμού συναισθήματος που δεν πίστευα πως ποτέ θα μπορούσε να εκφραστεί ή ακόμα και να υπάρξει.
έτσι τουλάχιστον το αντιλαμβάνομαι προσωπικα.
νομίζω εξαντλεί κάθε προοπτική που δίνει η ποίηση, δημιουργεί συνηρμικά εικονοσυναισθήματα υπερδιέγερσης φυσικότατου σουρεάλ και πραγματικής ισορροπίας.
με κάθε σεβασμό, την ελληνική γλώσσα την έχει σκίσει οργασμικά!!!!!!!
αλαφροίσκιωτε,
με συγκινείς όπως κάθε τι που γράφεις
και πάντα τα λόγια σου έχουν μια ειδική βαρύτητα για μένα
και πάντα η ποιητική σου γραφή έχει μια θέση οριστική στην καρδιά μου,
είναι αλήθεια αυτό,
αυτό που θαυμάζω εγώ σε σένα είναι η καθαρή σου ψυχή,
η δύναμη της ξαστεριάς της είναι βάλσαμο γλυκό...
η κάφτρα των ονείρων μας...
αυτό είναι η Ποίηση αγαπημένε μου αλαφροίσκιωτε...
τι άλλο?
σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ
σου στέλνω και από δω την αγάπη μου
καλημέρα
Δία μου γλυκιά,
τι να πω τώρα?
αμήχανη νιώθω μπροστά σε όσα γράφετε όλοι σας για μένα,
δεν ξέρω αν τα αξίζω πραγματικά,
εσείς γράφετε την ποίηση,
πόσο μαγευτική ακόλουθός μου είσαι!
από τη δική σου μεταφυσική ανορθογραφία
και τη σουρρεαλιστική σου σκέψη έχω εμπνευστεί-το ξέρεις-πολλές φορές,
από τότε που συναντηθήκαμε στο δια-δίχτυ,-λογοκλοπή από σολωμάντζαρο-,
πώς να μην εμπνευστεί κανείς
από το "κύκνιο άσθμα σου",
την "επίγουσα δουλεία" σου,
και όλες τις αυθόρμητες παραφθορές και τις παραδρομές σου?
σ'ευχαριστώ για όλα αγαπημένη μου Δία-θεά...
σ'ευχαριστώ που είσαι η απο μηχανής...
καλημέρα
φιλιά
@αλαφροϊσκιωτος
Αν πάντως πρέπει να εθιστείτε σε κάτι, σας διαβεβαιώνω πως η ποίηση είναι πολύ λιγότερο -δε λέω καθόλου!- επιβλαβής από το τσιγάρο.
Καλώς ήλθατε στα μέρη μας.
@pandiony
Τρόμαξα στην αρχή, μετά κατάλαβα. Τι έντονα συναισθήματα μου προκαλούσε η ανορθογραφία! Φαντάζομαι τώρα τι φρικαλέες που είναι οι ανορθόγραφες ζωές και -να πω την αλήθεια- ψαχουλεύω λίγο μη τύχει και διακρίνω και τη δικιά μου ανάμεσά τους.
Έχετε την "ανορθόγραφη" άποψή σας τόσο πυρωμένη, που δεν τολμώ να την αμφισβητήσω. Κι αφού κάνετε χαρούμενη τη Φαίδρα, δε μου πέφτει λόγος. Καλώς ήλθατε και του λόγου σας!
@Φαίδρα
Ευτυχώς που είσαι κι εσύ κι απαντάς στους θαυμαστές σου όταν λείπω! Μιλάμε για μεγάλο φαν κλάμπ! Και δοκιμασμένο, συντονισμένο στη συχνότητα, αναψοκοκκινισμένο φαν κλαμπ!
Προφανώς σου αξίζει κάτι τόσο ζωηρό, όχι σαν κι εμένα τον άμουσο!
Xαίρομαι κατ΄αρχήν για την ποιότητα των σχολίων σε τούτη την ανάρτηση. ('Ισως ο φίλος ΚτΚουκ θα έπρεπε να είναι πιο προσεκτικός διότι - καθώς το συνηθίζει - η γλαφυρότητα και η γλώσσα των κριτικών του τείνει να επισκιάσει πολλές φορές το προς κρίση θέμα).
Δε νομίζω πως έχω να προσθέσω και πολλά σ΄αυτά που ήδη γράφτηκαν. Μόνο που νοιώθω λίγο άβολα γιατί δεν πρόλαβα να διαβάσω "τα όνειρα που καπνίζουν" Μετά απ΄αυτά που διάβάζω όμως εδώ μάλλον πως θα το κάνω σήμερα.
Μόνο μια παρατήρηση θέλω να κάνω που την έχω πει και στη Φαίδρα.
Κάποιοι στίχοι που δημοσιεύονται στο μπλογκ της και που ανήκουν σε κάποια συλλογή πιθανόν να αδικούνται έτσι όπως απομονόνονται απο το σύνολο. Όταν τους δεις ενταγμένους στη συλλογή οπου ανήκουν πιστεύω πως αποκτούν την πλήρη τους δύναμη.
Και μιας και λέω για δύναμη...
Δύναμη να΄χουμε να δημιουργούμε και να επικοινωνούμε κι εσύ Φαίδρα να΄σαι γερή και δυνατή να βγάζεις λέξεις και νοήματα μέσα απ΄αυτή τη χαοτική σφαίρα που στροβιλίζεται και μπερδεύει το φως με το σκοτάδι και το θόρυβο με την μουσική.
Φαίδρα δεύτερη δεν υπάρχει.Ο θεούλης έσπασε το καλούπι και έκανε καλά άραγε?
PTH
Επισκέπτομαι το blog σας μέσω αυτού της Φαίδρας, όπως συγχρωτίζεσαι φίλους φίλου σου αγαπημένου.Δεν τη βλέπω την Φαίδρα μας, τη διαβάζω όμως με μιαν επιφύλαξη που κρατά κανείς απέναντι στην αλήθεια, την αναζητώ μα τη φοβάμαι. Έτσι ως αλήθεια με συν - κινεί ο γραπτός της λόγος που συχνά ανακαλεί προς επεξεργασία ορμέφυτα και ανησυχίες ανείπωτες. όπως ακριβώς ο ψυχαναλυτικός λόγος μπορεί να κάνει...
kalimera
:)
solo,
αγαπημένε μου φίλε,
σ'ευχαριστώ που είσαι εδώ
και με στηρίζεις πάντα
σε φιλώπιεςρακή
PTH,κι εσύ εδώ?
ευχαριστώ για το ερωτηματικό...
Ελενάκι-τζίντζερ είσαι καλό,
αλλά εκείνο το "δεν τη βλέπω",
σαν παράπονο το παίρνω και στο γυρίζω πίσω κοριτσάκι με το πουπουλένιο μαξιλάρι.
μήπως εγώ σε βλέπω?άντε κανόνισέ το.
σ'ευχαριστώ πολύ πολύ πολύ
φέρε και καραμέλες στο μπαράκι
Δία μου άργησα και θα σου πω καλησπέρα...
σας ευχαριστώ πολύ όλους
είμαι περήφανη που έχω τέτοιους φίλους
Παναγιώτη μου,
κάναμε κατάληψη στο χώρο σου.Ζητώ
συγνώμη για όλες τις καταχρήσεις που
υπέστης εξ'αιτίας μου.
Χίλια ευχαριστώ σου λέω αλλά νιώθω
πως δεν είναι αρκετά.
Είναι φιλόξενος ο τόπος σου κι
εσύ γενναιόδωρος και αληθινός.
Στο χρωστάω.Το θυμάμαι.Το κρατώ.
Ό,τι θες από μένα.
σε φιλώ σε φιλώ
@solomantzaros
Επικοινωνία πάνω απ' όλα, σωστά αγαπητέ Ανδρουλάκη. Δε θα ρωτήσω για σχέση με τον άλλο συνώνυμο. Έχουμε συναντηθεί κι αλλού όμως, σε ξένα σπίτια, έτσι δεν είναι; Από το δικό σας πέρασα μια βόλτα, είδα πράματα και θάματα και λέω να σας κατσικωθώ μια απ' αυτές τις μέρες.
@ΡΤΗ
Έχουν και τα αερικά καλούπια; Τα ποτάμια και τα ξίφη καλουπώνονται;
Δεν είναι ευγενικό από μέρους μου ως οικοδεσπότη, αλλά μιας και κοινόβιο το τσαρδί,θα διαφωνήσω μαζί σας. Λέω πως τα μοναδικά δε βγαίνουν από καλούπι, εμφυσούνται. Χαράζονται -ή πλάθονται από πηλό- μία και μόνη φορά. Επικίνδυνα τα καλούπια αγαπητέ/τη. Ιδίως όταν δε σπάνε.
@τζιντζερ μπου
Ψυχανάλυση λέτε...
Και η ομορφιά καλή είναι, λέω εγώ.
Ξάπλα στο κρεβάτι ή ατενίζοντας τη THALASSA;
Τη δικιά μου απάντηση την ξέρετε, νησιώτης γαρ.
@Φαίδρα
Αυτό πια δεν ήταν ποδαρικό! Το δυστυχισμένο καλυβάκι μου δεν είχε γνωρίσει ποτέ τέτοιο δημιουργικό συνωστισμό, όμως μην ανησυχείς, όλοι ευπρόσδεκτοι! Άμα την αποφασίσατε την κατάληψη να μου πεις, να έχω ετοιμάσει και τίποτε να τσιμπήσουμε.
Σοβαρά τώρα, χαίρομαι πολύ για την ενθουσιώδη ανταπόκριση στην ανάρτηση. Φυσικά, αυτό είναι καθαρά δική σου επιτυχία, εγώ το θυρωρό έκανα μόνο.
ΥΓ.Όπως ξέρεις, βρίσκομαι στην επιμέλεια με τον Παναγιώτη Κ. Χτες μόλις έμαθα απ' αυτόν για κάποια δικά σου προβλήματα. Στενοχωρήθηκα, όμως δεν πρέπει κανείς να το βάζει κάτω. Και αν κρίνω από την ενέργεια που έχεις, μάλλον τα καταφέρνεις. Να είσαι πάντα καλά.
Παναγιώτη μου θα ξαναπώ για την απλόχερη φιλοξενία σου,
με συγκινείς,
χαίρομαι που μου δίνεις την ευκαιρία να ευχαριστήσω και από δω τον Παναγιώτη για την άρτια επιμέλεια του δικού μου βιβλίου
και για τη συμπαράστασή του
στα δυσάρεστα που ήδη γνωρίζεις.
δυστυχώς δεν τελείωσαν ακόμα,
υπήρξαν και πολλά στην πορεία
και απορώ με τη δύναμη και την ενέργεια που λες,
ούτε εγώ ήξερα πως τη διέθετα,
σ'ευχαριστώ πολύ που νοιάζεσαι
αυτό είναι σπουδαίο για μένα
ειλικρινά εύχομαι να σε συναντήσω κι από κοντά
Να δηλώσω κι εγώ τον θαυμασμό μου για την δυνατή-καλοδουλεμένη καινούργια ποιητική συλλογή της Χαριτίνη ''Τα όνειρα Καπνίζουν''...
αναφέροντας μόνο μερικούς στίχους της από το πρώτο ποίημα της με τίτλο Αθεο Γονίδιο που περιλαμβάνεται στην συλλογή..
''Μάσησα λίγες αιτίες
Κατάπια τα φρικτά
ήπιες λέξεις,προδοσιες
Λαμπτήρες και γυαλιά
Όλα τα εγκλωβισμένα φοβισμένα και ασήμαντα..
Πάντα δημιουργική Φαίδρα μου..
@Φατάλ
Καλώς ήλθατε. Το Άθεο Γονίδιο νομίζω πως ξεχωρίζει για τις δυνατές και με ευλάβεια βιολόγου διαλεγμένες λέξεις.
fatale μου,αγαπημένη μου
φιλενάδα,
σ'ευχαριστώ πολύ,
είναι πολύ όμορφο που είσαι εδώ
και γενικώς δεν ξεχνώ τη στήριξή σου,
καλημέρα σε φιλώ πολύ
Παναγιώτη μου καλημέρα
ένα βαθύ ευχαριστώ για την
πανέμορφη παρουσίαση που έκανες εδώ για μένα.
σε φιλώ
Δημοσίευση σχολίου