ΚΑΘΕ ΜΝΗΜΟΝΙ ΚΑΙ ΚΑΗΜΟΣ

Καιρό πολύ έχω να σχολιάσω την επικαιρότητα και θα σκουριάσω. Να σερβίρω λοιπόν μερικά μεζεκλίκια να μη μου λέτε ότι σας αφήνω ατρατάριστους.

-Μη σας παραξενεύει ο τίτλος. Μεταξύ μας, αυτό δεν είναι μνημόνιο. Μνήμα-νιο είναι.

-Μη φοβάστε πάντως. Η οικονομική κρίση είναι φτιαχτή, αλλά δε θέλουν να μας καταστρέψουν και ολοσχερώς. Σκεφτείτε το ως εξής: αν είσαι κτηνοτρόφος και έχεις μια ωραία αγελάδα που μηρυκάζει αμέριμνη στο λιβάδι, τί θα την κάνεις; Θα την σφάξεις επιτόπου; Όχι βέβαια. Πιο αποδοτική θα είναι αν την αρμέγεις κάθε μέρα και την αφήσεις να σου γεννοβολήσει κιόλας. Μετά, όταν θα μείνει πετσί και κόκαλο, το ξανασκέφτεσαι. Να μην το αναλύσω τώρα το παράδειγμα, είστε έξυπνα παιδιά.

-Πάντως όταν ο κυρ-Λοβέρδος έλεγε ότι "δεν υπάρχει σάλιο" αυτό εννοούσε. Ότι δηλαδή θα την φάμε ασάλιωτη. Προειδοποίησε ο άνθρωπος.

-Τελικά κατάλαβα τι είναι η "πράσινη οικονομία". Με τα νέα οικονομικά μέτρα όλοι γύρω μου έχουν πρασινίσει από το θυμό τους. Τόσο που, μερικές φορές, νομίζω πως παίζω σε καρτούν με τα χελωνονιντζάκια.

-Τα μάθατε; Ο Ομπάμα έκανε αυστηρές δηλώσεις εναντίον των κερδοσκόπων. Πρέπει να τρομοκρατήθηκαν τόσο πολύ που κατέφυγαν όλοι μαζί στην Ελλάδα.

-Στον άλλο λαοπρόβλητο ηγέτη, τον Σαρκοζί ντε, σε επίσκεψή του σε σχολείο για να ανακοινώσει περικοπές, πέταξαν λέει ένα μπουκάλι. Ο ηγέτης όμως στάθηκε στο ύψος του. Αυτό ήταν που τον έσωσε, αφού πέρασε πολύ πάνω από το κεφάλι του.

-Τελικά δεν είναι να είσαι πρωθυπουργός σήμερα. Κάθε τρεις και λίγο σου πετάνε παπούτσια, μπουκάλια, αγαλματίδια, γιαούρτια και γενικά ό,τι τους βρίσκεται. Ίσως όμως και γι' αυτό να εφαρμόζονται αιματηρά οικονομικά μέτρα παντού. Σου λέει, ρε πούστη, θα σου τα πάρω όλα, να δω μετά τι θα έχεις να μου πετάξεις. Είναι θέμα νόμιμης αυτοάμυνας.

-Ο έτερος αγαπημένος του μπλογκ, ο Μπερλουσκόνι, χρησιμοποίησε απόσπασμα από τα ημερολόγια του Μουσολίνι για να μας πείσει ότι δεν αισθάνεται να έχει εξουσία. Στο απόσπασμα ο Μπενίτο έλεγε ότι μόνο το άλογο που καβαλάει διατάζει. Βέβαια ο Καβαλιέρε δεν μετακινείται με άλογα (όπως ο Ψωμιάδης), αλλά όλο και κάτι καβαλάει στο φτωχικό του στη Σαρδηνία.

-Μα καλά, είναι επιφώνημα (πώς αλλιώς να το πεις; τραγούδι δεν το λες...) αυτό που στείλαμε στο Γυρωβύζι; Όπα;! Χάθηκε ένα "Αχ!", ένα "Βαχ!", ένα "Αμάν-αμάν!" βρε αδερφέ, να είμαστε εντός κλίματος;

-Φυσικά και κέρδισε η Γερμανία, που θα αναλάβει τη διοργάνωση της επόμενης φιέστας. Ο θεός είναι μεγάλος. Αν μάλιστα της δώσει και το Μουντιάλ του 2014 και την Ολυμπιάδα του 2016, ένα βήμα από το ΔΝΤ θα απέχουν.

-Πάντως τη Μέρκελ τη μαύρισαν στις τελευταίες δημοσκοπήσεις. Τι διάολο; Όλες στην ελληνική παροικία τις έκαναν;

-Ο Πούτιν έμαθα ότι παραδέχτηκε πως διατέλεσε μέλος της KGB. Έτσι μου λύθηκε και η απορία γιατί οι Αμερικανοί έχουν γυρίσει τόσες ταινίες όπου οι Ρώσοι πράκτορες είναι παθολογικά βλάκες. Δεν λαθεύει το Χόλυγουντ σε τέτοια.

-Κάνω σούμα στην πρόθεση ψήφου ελληνικού γκάλοπ και μου βγάζει 40% αναποφάσιστους. Σκέφτομαι σοβαρά να κλείσω το φαρμακείο και να ανοίξω κόμμα. Είναι η μόνη μου ελπίδα να αρχίσει να με πληρώνει το κράτος.

-Κάτι μου λέει ότι οι πρώτοι που θα φάνε ξύλο δεν θα είναι πολιτικοί, θα είναι μερικοί δημοσιογράφοι. Ορισμένοι μάλιστα από αυτούς, όπως μαθαίνω εκ των έσω, απειλούνται ήδη τηλεφωνικά και ζητάνε αστυνομική προστασία. Την άλλη μέρα βέβαια θα βγουν στο γυαλί να αναρωτηθούν πού στο καλό είναι δεσμευμένοι τόσοι αστυνόμοι και πόσα δαπανάει το Κράτος γι' αυτούς. Άλλο όμως το ένα και άλλο το άλλο. Σου λέει, εμ να μ' έχεις σπεκουλαδόρο, εμ να μ' έχεις αβανταδόρο, εμ να σου κάνω το ρουφιάνο, εμ να φάω και το ξύλο της αρκούδας; Δεν το θέλει ο θεός. Δίκιο.

-Μόλις έκανα ένα τσιγάρο στο μπαλκόνι και στάθηκε αρκετό για να μου κατεβεί το πιο σύντομο ανέκδοτο: ΝΔ! Κατοχυρώνεται αυτό στο βιβλίο Γκίνες;

-Και μέσα σε όλα, ανθεί και η βιομηχανία της τσόντας. Μέχρι ποια ηλικία μπορεί κανείς να παίξει;

-Χτες έγινε και η Πορεία Ειρήνης στη μνήμη του γιατρού. Καλά, αυτός έφυγε νωρίς και τουλάχιστον βρίσκεται στη χώρα των Μακάρων. Κοιτάς όμως την επίθεση του Ισραηλινού Ναυτικού στα πλοία για την Γάζα και καταλαβαίνεις ότι η Ειρήνη βρίσκεται στα Τάρταρα. Μετά συνεχίζεις την πορεία. Έτσι είναι η κουφάλα η ζωή. Σκεβρωμένη, σκοτεινή κι αραχνιασμένη. Σαν κουφάλα δέντρου. Αλλά συνεχίζεις την πορεία. Με το πανί μπροστά στο στήθος. Τί άλλο σου απομένει;