Πέρασε αθόρυβα και η παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Με αφορμή (και) αυτό είπα να ξεφυλλίσω μερικούς ποιητές που τους έλαχε η ευχή και η κατάρα να είναι Έλληνες. Δε δυσκολεύτηκα να ανασύρω τα μικρά αποσπάσματα.
Με τα ρούχα αιματωμένα
Ξέρω ότι έβγαινες κρυφά
Να γυρεύεις εις τα ξένα
Άλλα χέρια δυνατά
Μοναχή το δρόμο επήρες,
Εξανάλθες μοναχή.
Δεν είν' εύκολες οι θύρες,
Εάν η χρεία τες κουρταλή.
Άλλος σου έκλαψε εις τα στήθια,
Αλλ' ανάσασιν καμιά.
Άλλος σου έταξε βοήθεια
Και σε γέλασε φρικτά.
...
Ταπεινότατη σού γέρνει
Η τρισάθλια κεφαλή,
Σαν πτωχού που θυροδέρνει
Κι' είναι βάρος του η ζωή.
Διονύσιος Σολωμός-Ύμνος εις την Ελευθερίαν.
Η σάρκα και τα κόκκαλα,
λάσπη πολλή και φρόκαλα,
Πατρίδα μου, χαλάλι σου!
Σαν είν' οι αφέντες σου δικοί,
θα 'ναι κ' η ζήση σου γλυκή
κι ανέγνιο το κεφάλι σου!
Το χαράτσι, τα παιδιά,
μοναχός να κρίνεις,
άλλο να σ' τα παίρνουνε
κι άλλο ναν τα δίνεις.
Όλα εδώ χάμου ψέφτικα.
Δε σ' έζησα, ονειρέφτηκα,
μάβρη ζωή, όλη πίκρα.
Μα θα χαρώ σε, Λεφτεριά,
αιώνια Αλήθεια κι Ομορφιά,
σαν θα περάσω Αντίκρα.
Κώστας Βάρναλης- Σκλάβοι Πολιορκημένοι.
Τρύπια στέγη
τρύπια παπούτσια
τρύπιες λέξεις
γέμισε νερό το σπίτι
γέμισε ο κόσμος-
ούτε το ψάρι
δεν ξέρει που να πάει
ούτε το ποίημα.
Γιάννης Ρίτσος-Πήλος
Τί άλλο να προσθέσω; Δεν υπάρχουν σωτήρες. Δεν ξέρω καν αν θέλουμε να σωθούμε. Ίσως ούτε μια επανάσταση να μπορεί πια να μας σώσει. Τουλάχιστον όμως, για όσο κρατήσει, θα μας προσφέρει εκείνο το ξεχασμένο ρίγος της ελευθερίας. Γιατί είναι κρίμα να φεύγεις δίχως ρίγος.
10 σχόλια:
Πόσο μα πόσο επίκαιρος είναι ο Σολωμός σήμερα έτσι? Για να νιώσει κανείς το ρίγος Παναγιώτη πρέπει να’ χει ’πέτσα’ που έλεγαν οι παλιοί. Αυτή ίσως η ‘πέτσα’ -(που στις ‘ήσυχες μέρες στο ψωροκωσταιναίικκο’ για να παραφράσω το ‘quite days in Clichy’ έχει καταχρηστικά, υποκριτικά και τόσο αλήτικα μεταλλαχτεί στο νεοελληνικό ‘φιλότιμο’ (όπου ‘φιλότιμο’ βλέπε: αδιαφορία αν έχουμε μπλοκάρει το δρόμο και το ασθενοφόρο δεν μπορεί να περάσει , παράνομο παρκάρισμα στις θέσεις αναπήρων γιατί ‘έλα μωρέ ποιοι ανάπηροι στην Χώρα των λεβέντηδων ηρώων δεν υπάρχουν ανάπηροι’, ασύστολο βρόμισμα και σκουπιδομάνι σε δημόσιους χώρους γιατί ’άλλο το φιλόξενο και αποστειρωμένο σπίτι μας’ και άλλο ο παλιόδρομος του ανίκανου δημάρχου μας, και πλείστα όσα που είναι ψευτοκουλτουριάρικα και καλά μόνο για τους ‘Κουτόφραγκους’ και τα ‘αμερικανάκια’ και όχι για τους λεβέντες Ρωμιούς που έχουν ‘φιλότιμο’- αυτή λοιπόν η ‘πέτσα’ του αληθινά αυθόρμητου και λεβέντη(με την έννοια αυτού που προτάσσει και θυσιάζει τον ατομικισμό του για έναν ανώτερο κοινό σκοπό) Ρωμιού όπως νομίζω εκφράζεται μέσα από την απάντηση του σταυραετού της Ρούμελης Γ.Καραισκάκη στην ερώτηση του Γάλλου περιηγητή που τον ρώτησε γιατί -ενώ είχε όλα τα ‘προνόμια’ και τα ‘καλούδια’ του από τους Τούρκους- αυτός τους πολέμησε. ‘’Αρώτηξα τον π…… μου και μου είπε να τους πολεμήσω’’.. ίσως είναι αυτό που λείπει από όλους μας και κυρίως από τους πολιτικούς ταγούς μας για να πάμε λίγο παραπέρα. Ένας με ‘πετσα’ ρε παιδια, ένας … που θα ‘λεγε και ο Λογοθετίδης.
Y.Γ. Καταδέχτηκε τον μπακαλιάρο σήμερα ο Ντι Κάπριο? Η μήπως πρόδωσες τα πατροπαράδοτα για χάρη του guest star και έφτιαξες σολομό με μπρικ ? (Είναι και gourmet αυτοί οι χολιγουντιανοί βλέπεις) αλλά αν είναι έτσι, καλά να πάθεις!.. δεν ήθελες ‘παπούτσι από τον τόπο σου’ (έλα κοντά στο Μήγανησι είναι και το δικό μου Ζητούνι , Δήμο Τσέλιο εσείς, Θανάση Διάκο και Πανουργιά εμείς) …εθνικέ μειοδότη!
Προφανής η παρέμβαση του γνωστού δαίμονα, αλλά μιας και εσείς οι επτανήσιοι είστε και ‘μυστήριοι’ και μυγιάγγιχτοι, προβαίνω στην διόρθωση: ΟΧΙ Μήγανησι (πως βγήκε αυτό το πράγμα ..μυστήριο) ΑΛΛΑ Μεγανήσι! (Αν και τώρα εσύ φαντάζομαι μαζί με τον ξιπασμενο Λεονάρντο το λέτε Megaisland..)
@Ριζόπουλος
Και γιατί παρακαλώ αποσιωπητικά στο Στρατηγό; Τον πούτζον είπε, και ποιος είμαι εγώ που θα τον λογοκρίνω;
Για τους νεοέλληνες καλύτερα να μη σχολιάσω.
Όχι, μπακαλιάρο δε φάγαμε σήμερις,αλλά τρώμε όλο το χρόνο:-)
Δεν τά 'μαθες; Τον απέλυσα και τον Δικάπριον. Δύο ταινίες του άντεξα να δω.
@ Κονιδάρης. Την ερχόμενη Κυριακή –αν έχω καταλάβει καλά από την περιήγηση μου στα γνωστά παρακμιακά blogs που και εσύ συχνάζεις- θα μαζευτείτε κάπου όλοι εσείς οι ‘περίεργοι’ του ‘Καλλιτεχνικού’ ζατρικίου για να μετρήσετε τις…μμμ(ξέρεις..Καραϊσκάκης) στην ικανότητα επίλυσης παντελώς αχρήστων- ως προς την πρακτική εφαρμογή των- ‘προβλημάτων’. Υπό κανονικάς συνθήκας θα αρνούμουν ακόμη και να αναφερθώ στο γεγονός αλλά μια και μας πρόσφερες μια γουλιά ‘μεγάλης’ ποίησης και κάπως μας έφτιαξες τη μέρα, ας σου πω ένα ‘Καλή επιτυχία κε Κονιδάρη μας!’
@Ριζόπουλος
Ευχαριστώ, ελπίζω τόση προπόνηση να πιάσει τόπο.Γιατί όμως άχρηστο το καλλιτεχνικό; Αν είναι έτσι τότε είναι άχρηστο και το αγωνιστικό, αφού δε διαφέρουν παρά μόνο στον αριθμό των ατόμων που ασχολούνται. Κατά τα άλλα και Έλο έχει και συναγωνισμό έχει και ένταση έχει και πίεση χρόνου έχει και βραβεία και τίτλους και φινάλε και θεωρία και συνδυασμούς και στρατηγική και αισθητική απόλαυση και δε συμμαζεύεται.
Μάλιστα, υπερέχει στην ομορφιά. Και δεν το λέω αυτό (μόνο) επειδή συμμετέχω εγώ!
Ούπςς.. άγγιξα ευαίσθητη χορδή ‘θίγοντας’ σου το ‘καλλιτεχνικό’ έτσι? Σοφόν το σαφές και η πρόθεση μου ήταν σαφώς χιουμοριστική αλλά δεν σηκώνεις ‘μύγα στο σπαθί σου’ με την ‘καψούρα’ σου φαίνεται , γιατί στο χιούμορ έχεις μπόλικο ελάκι.
Προσωπικά οι σπουδές με ελκύουν , όσο για τα ματ σε τόσες και τα αντίστροφα και fairy tales ή πως στο διάολο τα λέτε εσείς οι επαΐοντες… μακριάααα!
Πάντως οι ευχές μου δεν ήταν χιουμοριστικές!
@RIZOPOULOS
Αγαπητέ, διαχωρίζεις την θέση σου από τους επαΐοντες, αλλά κριτική κάνεις και βγάζεις συμπέρασμα [μακριά!].
Δεν θα σε κριτικάρω, γιατί δεν σε γνωρίζω, όμως μπορώ να σου πώ ότι η λύση προβλημάτων (ακόμα περισσότερο η σύνθεση) σε πλημμυρίζει με την χαρά της ανακάλυψης και της δημιουργίας.
Η φαντασία των σκακιστών είναι ελεύθερη στον κόσμο του καλλιτεχνικού σκακιού να φτιάξει απίθανες ενίοτε αλλά όμορφες πάντοτε και πρωτότυπες θέσεις. Οι λύσεις είναι βέβαια μοναδικές (αλλιώς το πρόβλημα είναι άχρηστο). Επομένως, η ενασχόληση με το καλλιτεχνικό σκάκι είναι η διαρκής αναζήτηση της ομορφιάς.
Εμείς "τη βρίσκουμε". Έλα στην παρέα μας. [Ο άξιος τα δύσκολα προτιμάει] όπως είπε και η Αρετή στο ήρωα Ηρακλή, που λέει ο μύθος.
@ Αλκίνοος . Φίλτατε παρεξηγήσατε! Το μακριάααα δεν πήγαινε επ’ ουδενί στην απαξία των εν λόγω θεμάτων του καλλιτεχνικού και ούτε κριτική αρνητική έκανα (δεν είμαι μικρόνους να κάνω κριτική θετική ή αρνητική σε κάτι που δεν γνωρίζω από πρώτο χέρι) και το μόνο ‘συμπέρασμα’ που βγάζω είναι μόνο το καθαρά υποκειμενικό ότι δεν με ‘έλκουν’ αισθητικά ή διαισθητικά για να ασχοληθώ μαζί τους. Αλλά αυτό νομίζω είναι ‘ατομικό’ θέμα του καθενός. Προφανώς το καλλιτεχνικό σκάκι έχει την πολύ μεγάλη αξία του, ειδάλλως δεν θα είχε τόσους φανατικούς και παθιασμένους φίλους και αυτό δεν είμαι βλάξ ή κομπλεξικός να μην το αναγνωρίζω.
Πάντως βασικά η πρόθεση μου ήταν χιουμοριστική και ‘πειραχτική’ έναντι του οικοδεσπότη Π.Κονιδάρη οπότε μη με κρίνετε τόσο αυστηρά!.
Μετά Τιμής, Γ.ΡΙΖΟΠΟΥΛΟΣ
@RIZOPOULOS
Δεν σας κρίνω καν...
Απλά, αν μας εκτιμάτε κάπως, μπορείτε να έχετε την διαβεβαίωσή μας ότι το καλλιτεχνικό έχει μόνο άψογα πρωτότυπα δημιουργήματα (γιατί τα άλλα πετιούνται στα άχρηστα) και είναι ευχάριστη ενασχόληση.
Οι αγώνες έχουν λίγο ζόρι, αλλά μπορείτε να τους αποφύγετε.
Η πρόταση ήταν να μάθετε, ερχόμενος στην παρέα των προβληματιστών, να μελετάτε ορισμένα δημιουργήματα της ανθρώπινης διανόησης ως έργα τέχνης.
Δημοσίευση σχολίου