Πέμπτη 13 Αυγούστου 2009

ΣΚΟΡΠΙΑ

-"Δεν έχω χρόνο..." ξεκινούσε το Χειρόγραφο της Πράγας. Νομίζετε πως ήταν τυχαίο;

-Χαμός στο Μεγανήσι φέτος. Περισσότερο από κάθε άλλη χρονιά. Οικονομική κρίση πάντως δε βλέπω και δε νομίζω να φταίει η επιπεφυκίτιδά μου.

-Συναυλία απόψε στο Βαθύ με τον Μπάμπη Τσέρτο και όσοι είστε στα πέριξ σπεύσατε. Έχω άδεια απόψε από αυτόν


και αυτή
και μετά κερνάω ποτά στο "Πέτρινο".

-Γεμίσαμε σελέμπριτις και τηλεοπτικές περσόνες τον Αύγουστο. Το μακιγιάζ, σας διαβεβαιώ, κάνει θαύματα.

-Έρχονται διάφοροι άγνωστοι στο φαρμακείο και μου δίνουν συγχαρητήρια για την Πανάκεια. Λέτε να έγινα συγγραφέας και να μην το έχω καταλάβει;

-Πέθανε πάνω στην σκακιέρα, μόλις στα 42 του, τη στιγμή που ετοιμαζόταν να παίξει τη νικηφόρα κίνηση ο γνωστός σκακιστής Νίκος Καραπάνος. Τραγικό, τόσο που να μην το εύχεσαι ούτε στον εχθρό σου. Και λυρικό, τόσο που να το εύχεσαι στον εαυτό σου. Ελπίζω να παίζουν σκάκι εκεί πάνω.

-Εντείνονται οι προσπάθειες ποινικοποίησης των μπλογκς. Ευτυχώς. Είναι η μόνη μου ελπίδα για να βγω στο αντάρτικο σαν τους παππουλάδες μου.

-Αθηναίοι, όταν με το καλό επιστρέψετε στο κλεινόν άστυ, μην ξεχάσετε να πάρετε και τα ντεσιμπέλ σας πίσω.
-Σιγή στο πολιτικό σκηνικό. Έτσι γίνεται μετά το σεξ.

-Ο κερατάς ο Αμπράμοβιτς πάλι πλάκωσε με τα ελικόπτερα. Διαπραγματεύεται να αγοράσει το μισό πόδι του νησιού. Το δικό μου, του το ξεκαθάρισα, μου χρειάζεται για καμιά πενηνταριά χρόνια ακόμα.



-Σε όσους κάνουν διακοπές και περνούν από το φαρμακείο για άλλο λόγο εκτός από το να αγοράσουν προφυλακτικά, εκφράζω την ειλικρινή μου λύπη.

-"Κι όμως, είμαστε πολλοί", μου έλεγε τις προάλλες η Λίνα Νικολακοπούλου σε μια κουβεντούλα που είχαμε. Εννοούσε, πολλοί, που έχουμε συνειδητοποιήσει την πολιτική, κοινωνική και πολιτιστική αποσάρθρωση και πασχίζουμε να ανατρέψουμε το τοπίο. Να οργανωθούμε βρε Λίνα, να οργανωθούμε! Έχω ρίξει ένα κι έχω φάει δέκα! Και για να σε ευχαριστήσω για τα καλά σου λόγια για την Πανάκεια, θα θυμηθώ και τον πλέον ταιριαστό για την περίπτωσή μου στίχο σου.




-Μην περιμένετε περισσότερα για την ώρα. Νεότερα όταν θα αρχίσουν να φθίνουν οι κολιοί.

23 σχόλια:

Νimertis είπε...

γεια σου φίλε Παναγιώτη... δυο φίλες μου στο Μεγανήσι αυτή την εποχή περνούν καλά αν και η συμπεριφορά κάποιων δεν ήταν και η πρέπουσα... καταλαβαίνεις...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@nimertis
Γειά σου και σένα! Καταλαβαίνω, αν και δε φημιζόμαστε για κάτι τέτοιο. Πες τους να μου καρφώσουν τους "δράστες" και άσε τα υπόλοιπα επάνω μου. :-)

Νimertis είπε...

εντάξει Παναγιώτη δεν τίθεται θέμα 'καρφώματος'... απλά, είναι κρίμα ένα τοπίο μαγικό να το χαλάει η όποια απρέπεια κάποιων ολίγων... να είσαι καλά...

Filandeza είπε...

Κι εγώ που σκεφτόμουν μετά την πασίγνωστη Κρήτη φέτος να πάμε κάπου ήσυχα του χρόνου και είχα στο μυαλό μου το Μεγανήσι;
Μετά από τέτοια κοσμοσυρροή, ούτε γι αστείο. Του χρόνου στους Λειψούς!

Ανώνυμος είπε...

Tom

Εγω το λέω ξανα Μεγανήσι Rules!!!!
Εκπληκτικό νησί.
Το χει μάθει ο κόσμος κ γίνεται χαμός, κρίμα.
Ηρθε και απο οτι λες και αυτή η λέρα ο Αμπράμοβιτς...

Τεσ πα...

Γυρίσαμε και τι καταλάβαμε;

ΜΑΙΡΗ Η. είπε...

Παναγιώτη, χρόνια (μας) πολλά !
Πολύ ωραίες οι ειδήσεις σου! Εγώ έμεινα σε δύο: στα συγχαρητήρια για την ΠΑΝΑΚΕΙΑ και στο μακιγιάζ των "σελέμπριτις". Θα ήθελα να μας ανέλυες λίγο τις εντυπώσεις σου, γιατί προσπαθώ να πείσω τη Λήδα ότι η ομορφιά των αστέρων είναι από φτιαχτή έως ψεύτικη. (Βλ. e-mail).

Ανώνυμος είπε...

Τοm

... και Χρόνια Πολλά για την ονομαστική σου.
Και στην Μαίρη που μας το υπενθύμισε κ σε όσους γιόρταζαν

καλοπροαίρετος είπε...

Και άλλη διασημότητα στο Μεγανήσι: Κατά πληροφορίες, αυτές τις ημέρες παρεπιδημεί εκεί ο Τίγρης, άλλως Σούγκαρ (ευθεία παραπομπή στον πυγμάχο της δεκαετίας του '50 Σούγκαρ Ραίη Ρόμπινσον), κατά κόσμον Δημήτρης Μελισσανίδης. (Υπήρχε μια χαριτωμένη κομεντί του Χέρμπερτ Ροςς "Από το φαστ φουντ στον Λευκό Οίκο" -πρωτότυπος τίτλος Protocol, 1984- με τη Γκόλντι Χόουν. Ο πολυμήχανος πόντιος την ξεπέρασε: από τη Σχολή Οδηγών στη Γουώλ Στρητ.) Ξέρεις κανένα πικάντικο παραλειπόμενο, Παναγιώτη; Για λέγε, για λέγε!

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Filandeza
Ε,καλά, δεν είπαμε κι έτσι! Για όποιον το επιθυμεί το νησί μπορεί να γίνει ησυχαστήριο. Απλά τον Αύγουστο ακόμα και η σκήτη του αναχωρητή είναι νοικιασμένη :-)
Συνιστώ πάντως τον Ιούνιο ή τον Σεπτέμβρη, ως ιδανικές περιόδους.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@nimertis
Μην αφήνεις για αύριο την τιμωρία που μπορείς να απολαύσεις σήμερα:-)

Αστειεύομαι βέβαια, αλλά κι εσύ άφησες τα κορίτσια να έρθουν μόνα τους;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Tom
Ωραίο είναι το Μεγανήσι, έστω και με πολυκοσμία. Για να σε παρηγορήσω, ο Αμπράμοβιτς θα έρθει να μου ζητήσει παροχή νερού (ως δημ. σύμβουλου, υπεύθυνου για θέματα ύδρευσης εννοώ), αν την πάρει την γη τελικά. Έχει να πέσει πολύ γέλιο.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Μαίρη
Και χρόνια μας καλά, φυσικά φυσικά.
Η εξωτερική ομορφιά θα μου επιτρέψεις να συνεχίσω να πιστεύω πως είναι μια αντανάκλαση εσωτερικών διαδικασιών. Είσαι όμορφος αν αισθάνεσαι όμορφος, για να το πω απλά. Παρ'όλα αυτά, το μακιγιάζ κάνει θαύματα (και μην περιμένεις να διαταράξω το ινκόγκνιτο ορισμένων)!
Ακόμα και το μακιγιάζ βέβαια έχει τα όρια του. Οξυζεναρισμένο σελέμπριτυ της μεσημεριανής ζώνης μου απέδειξε ότι καταφέρνει να είναι εξίσου ηλίθιο, εντός και εκτός πλατώ.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Κακοπροαίρετος κουτσομπόλης
Ο αγαπητός (σου) Μελισσανίδης έρχεται νομίζω κάθε χρόνο με μια μικρή θαλαμηγό. Δεν πολυκυκλοφορεί ωστόσο, σε αντίθεση με τον αγαπητό (γενικώς) Κούγια που έρχεται με μεγάλη θαλαμηγό και παρακυκλοφορεί.

ΜΑΙΡΗ Η. είπε...

Το ινκόγνιτο το σέβομαι απόλυτα και ούτε το κουτσομπολιό μ ενδιαφέρει. Με απασχολεί ότι κοριτσάκια, όπως η κόρη μου -σκάρτα 15 -, εντυπωσιάζονται από τις δήθεν όμορφες, που αμακιγιάριστες είναι εντελώς διαφορετικές και πολλές φορές κακάσχημες, κι ας με πείτε κακιά. Το μυαλό τους δεν θα το σχολιάσω, γιατι το προσωπικό τους συμφέρον, το διαχειρίζονται άψογα, κι αυτό φαίνεται.
Τάχεις μπροστά σου, Κονιδάρη!

@ Tom
Σ ευχαριστώ πολύ!

Υ.Γ. Α, και μη μου μαλώωνεις τον καλοπροαίρετο, του έχω αδυναμία! Αν και τον νιώθω λίγο καταπιεσμένο τελευταία.

Μετοικος στην Νισυρο είπε...

Απο μερες σκεφτομουν να γραψω κατι που θα συσχετιζε τα δυο νησια,αλλα το εβρισκα ατοπο,καθως φετος επελεξα ν'απουσιαζω τον 15Αυγουστο απο την Νισυρο και την πολυκοσμια.
Ωστοσο,αν κατι ζηλευω απο την σταση ζωης των νησιωτων,ειναι η στωϊκοτητα με την οποια αντιμετωπιζουν την Αυγουστιατικη "Καθοδο των στεριανων".Τεσσερα χρονια(αλλα μονο εναν Αυγουστο)στο νησι,μαλλον προς την αντιθετη κατευθυνση κινουμαι..
Μια φορα Μετοικος για παντα μετοικος;
ΥΓ1: Ενδιαφερουσα περιπτωση η σκητη..Μπορει κανεις να συνδεθει στο διαδικτυο απο κει;
ΥΓ2: Συμφωνω και επαυξανω οσον αφορα τον Καλοπροαιρετο.Τι να την κανεις την πολυκατοικια αν εχουν φυγει οι πιο ενδιαφεροντες ενοικοι;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Mary
Μιλάμε για πολύ ρυτίδα πες στην κόρη σου :-)

Αλλά τι να λέμε. Για ένα πουκάμισο αδειανό, είναι αυτή η ψιμυθίωση.

Τα μαλώματά μου είναι ασφαλώς καλοπροαίρετα.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Μέτοικος
Υπάρχει και ιστορικός συσχετισμός ανάμεσα στα νησιά, όπως θα δεις και σε μελλοντική ανάρτηση.

Δεν είναι πάντα στωϊκότητα. Ενίοτε είναι ωφελιμισμός :-)

Σκήτη με διαδίκτυο;! Ή εγώ είμαι συντηρητικός ή εσύ ιερόσυλος.

"Τι να την κανεις την πολυκατοικια αν εχουν φυγει οι πιο ενδιαφεροντες ενοικοι;"
-Σήριαλ;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Καλοπροαίρετος
Ξέχασα να σου πω για τον άλλο Πρόεδρο. Τον Πρόεδρο. Γιατί ένας είναι ο Πρόεδρος (αν και ποτέ δεν κατάλαβα ποιος ακριβώς). Μιλώ φυσικά για τον Σώκρατες που έμεινε για 2-3 μέρες με τη συνοδεία του (των γιωτ εννοείται).

Πάρε και το παραλειπόμενο (από τις ορίτζιναλ περιγραφές του δράστη) για να θρέψεις τη νοσηρή gossip διάθεσή σου: Φανατικός βαζελόφρονας, ο Βησσαρίων με τ' όνομα, όταν έμαθε τα καθέκαστα, έσπευσε στον ηπήνεμον ορμίσκο όπου είχε φουντάρει η θαλαμηγός και η συνοδεία της (μπράβοοοο!μα τόσους μπράβους;) και κρύφτηκε πίσω από βραχάκι ως άλλο χελωνάκι (του γνωστού ανεκδότου). Όταν κάποια ώρα ο Σωκράτης εδέησε να πάρει το μπάνιο του στα κυανοπράσινα νερά του Ρεμεντινού και στιγμές πριν το πλαδαρό ποδάρι του ακουμπήσει την ακύμαντη επιφάνεια του διαυγούς χωρικού μας ύδατος, το χελωνάκι εξανέστη. Τινάχτηκε μονομιάς από την κρυψώνα του και άρχισε να φωνάζει με τη χαρακτηριστική τραγουδιστική χροιά του τόπου μου "Άσε μεγάλε, μην πέσεις! Θα το δώσει ο διαιτητής πέναλτυ!", και άλλα τέτοια. Ο Κόκκαλης πατήρ έκανε νόημα στους τσιτωμένους φουσκωτούς να κουλάρουν και περιορίστηκε σε ένα βραχνό, όσο και τρανταχτό γέλιο.

Μετά από δύο μέρες ο Βάζελος έτυχε να παίζει με την Ατλέτικο. Βησσαρίωνα, ας πρόσεχες.

καλοπροαίρετος είπε...

@ Μαίρη :

Ευχαριστώ, αμοιβαία τα αισθήματα, που θα έλεγε και ο Γονίδης. Σωστή η τηλεδιάγνωση, καταπιεσμένος, κάτι σαν τον Αλαίν Ντελόν στο L’ homme pressé –έπαιζε και η μεγάλη Μιρέιγ Νταρκ· τι γυναίκες υπήρχαν πριν 30-40 χρόνια· και τι έχουμε σήμερα; κάτι Τζέννιφερ Άνιστον, κάτι Πενέλοπε Κρουζ, κάτι Καίητ Γουίνσλετ, κάτι τέτοια λιμά· συντριπτική η σύγκριση–, όμως όχι καταπτοημένος· ως άλλος Веселин Топалов, τοπαλεύω. Κάνεις και τηλεσυνταγογράφηση; :-)

@ Μέτοικος :

Τι να την κάνεις την πολυκατοικία; Αυτό που ήταν: συστάδα καλαίσθητων μονόριχτων, το πολύ διώροφων σπιτιών, αξιοπρεπών αλλά λιτών και σε καμία περίπτωση, για όνομα, νεοκλασσικών αρχοντικών, όπως κομπάζουν μερικοί συγκύριοι οροφοκτησιών, μην είμαστε και υπερβολικοί, σε νοικοκυραίους δυνάμει αστούς, στην ουσία «προλετάριους με λευκό κολλάρο», ανήκαν τα περισσότερα, με τα αρχικά του κτήτορα και το έτος ανέγερσης στο υπέρθυρο, με τον «ξελασπωτήρα» των παπουτσιών στην είσοδο και το ρόπτρο στην εξώπορτα, με τα κάγκελα-έργα τέχνης στα μπαλκόνια, με τα ψηλοτάβανα δωμάτια και τα χωνευτά στον τοίχο ερμάρια και ιματιοθήκες, με το μικροσκοπικό οπισθαύλιο με τα μυριστικά, με το εξωτερικό σπειροειδές κλιμακοστάσιο (να το πω και escalera de caracol, να μας καταλάβουν και οι ισπανόφωνοι που παρακολουθούν το ιστολόγιο) προς την ταράτσα με τα ακροκέραμα και το πλυσταριό και, σε εκτός κέντρου συνοικισμούς, το υποτυπώδες κοτέτσι, ενίοτε και «λαγέτσι», καμιά φορά και περιστερώνα, και, το κυριότερο, με τους γείτονες φίλους και αλληλέγγυους και όχι απόμακρους και αεροστεγώς κλειστούς... αυτό να την κάνεις την πολυκατοικία. Μπορείς; δεν μπορείς· πρόοδος, θεμά το γονιό της...

Σε καλό σου, θυμήθηκα το πατρικό μου· συγκινήθηκα πάλι, και δεν κάνει στην ηλικία μου· την αντιπαροχή σας μέσα, ρουσουνέλοι του κερατά...

@ Παναγιώτης:

«ηπήνεμος», όπως λέμε ηπήκοος ή ηπηρεσία;

Βησσαρίων Ιωσήφοβιτς, να ηποθ... πτου, υποθέσω;

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

Καλά ντε, μη βαράς, μου φεύγουν και μένα του ημιμαθούς αμαθή μερικά. Υπήνεμος λοιπόν, αλλά καθόλου Ιωσήφοβιτς. Το Βησσαρίων είναι κοινό όνομα στην πατρίδα, αφού είναι και ο πολιούχος του νησιού. Εννοείται, ο θαυματουργός επίσκοπος Τρίκκης. Το επώνυμο του χελωνακίου πάντως δεν το αναφέρω, κοινό κι αυτό για τα μέρη μας, το ξέρουν οι Μεγανησιώτες που διαβάζουν. Όνομα και μη χωριό, δεν λένε; Ε, το αντίθετο εγώ.

Μετοικος στην Νισυρο είπε...

@Παναγιωτης
Φυσικα υπαρχει και ωφελιμισμος,οι περισσοτεροι απο τον τουρισμο ζουνε,η στωϊκοτητα αναφεροταν στον τροπο που καταπινουν την γνωμη τους για τους Αυγουστιατικους τουριστες,οι πιο πολλοι πετυχημενα,οι υπολοιποι ειναι υπευθυνοι για τα περιστατικα σαν αυτα που αναφερεται ο nimertis.
Αν ακουγε ο σημερινος τουριστας τι λεει,ενα μηνα μετα,ο εξυπηρετικος και χαμογελαστος καταστηματαρχης για τους επελαυνοντες,θα εχανε καθε ιδεα,η,αν ηταν ψυχραιμος,δεν θα ξαναπηγαινε διακοπες Αυγουστο..
Δεν ξερω για σας,αλλα εμενα μου φαινεται απιστευτο,να μαζευονται 5000 ατομα στην κορυφωση της σαιζον (εχει μοναστηρι της Παναγιας η Νισυρος) και να περιμενουν επαγγελματικη εξυπηρετηση απο τα μικρομαγαζα του νησιου,που τα περισσοτερα ειναι οικογενειακες επιχειρησεις..
Περιμενω το κειμενο,υποθετω θα εχει να κανει με τους Ταφιους,εγω δεν βρηκα καποια συγκεκριμενη αναφορα που να τους συσχετιζει με την Νισυρο ειδικα,αλλα δεν το εψσξα πολυ.
@Καλοπροαιρετος
Οποτε ο θυρωρος θα ξαναγινοταν καφετζης;Οχι κι ασχημη ιδεα..
Ειχα ξεχασει παντελως την(παρελθουσα)υπαρξη του ξελασπωτηρα.Μαλλον οφειλεται στο οτι σπανια βρεχει στα Δωδεκανησα,αλλα και που να βρεις χωμα να το πατησεις πια;Μονο στο χωραφι..

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@Μέτοικος
Δε βαριέσαι, μεγάλη κουβέντα η τουριστική σαιζόν. Θα τα πούμε κάποια στιγμή από κοντά ελπίζω. Έμαθα ότι άρχισες τις κοινωνικές εμφανίσεις, σε πολιορκεί και ο Σκυριανόγλου για το περιοδικό, ε, που θα πάει, θα έχεις την ατυχία να με συναντήσεις, αναπόδραστα.

ΜΑΙΡΗ Η. είπε...

@ Καλοπροαίρετος
Χα, χα! Λέω και τον καφέ, άμα λάχει!
Λοιπόν θα σου εμπιστευτώ δύο κουτσομπολιά, για να σκάσει ο Κονιδάρης απ τη ζήλια του που μας το παίζει «σφήκα»:
1.Πριν 3-4 χρόνια σε κατάστημα του ξενοδ. INTERCONTINENTAL είδα την Angelina Jolie αμακιγιάριστη. Η πιο άσχημη γυναίκα που έχω δει στη ζωή μου! Πολύ κοντή, αδύνατη – σκελετός επενδεδυμένος με λίγη πέτσα – σκυφτή, μαύρη με δύο χείλια πρησμένα σαν μουσούδα, σαν λυκόστομα. Καμία αίγλη, καμία λάμψη δεν της δώσαμε σημασία μέχρι που χρειάστηκε να της μεταφράσουμε κάτι, κι έτσι την καταλάβαμε.
2.Πριν λίγες εβδομάδες έγινε στη Σκιάθο το συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, νομίζω, και πήγε, ξέρεις ποιος. Μόλις έφτασε εκεί πρώτο του μέλημα ήταν να επισκεφθεί τις αθλοπαιδιές. Παραπονέθηκε λίγο που δεν υπήρχαν ποδήλατα κι έτσι αποφάσισε να κάνει κανώ. Φόρεσε κράνος, δέστρες στα πόδια, πήρε το κουπί του κι έφυγε. Τον είχαν προειδοποιήσει ότι θα βγάλει «καιρό». Ατρόμητος όμως ξεκίνησε για τη γυμναστική του. Σε λίγο ήρθε ένα τσουνάμι, τον σήκωσε ψηλά και τον έφερε τούμπα από κάτω. Αναστάτωση απ έξω: «ο Πρόεδρος, ο Πρόεδρος!» , αλλού ο Πρόεδρος κι αλλού το κουπί του, τον μαζέψανε με ένα φουσκωτό!
Η είδηση δεν βγήκε προς τα έξω, μάλλον επειδή τον συνόδευε το κρατικό κανάλι.

Ελπίζω να σου άρεσαν.
Ευχαριστώ για την αφιέρωση!