Αγάπη πως σας ήρθε αυτό που την θυμηθήκατε;; Ανιδιοτελής ή ιδιοτελής να ξέρουμε; και το τριήμερο που λέτε απαραίτητο για την έκφραση της αγάπης όπως και το καλό ξενοδοχείο με το καλό στρώμα στο κρεβάτι (νέος γαρ που είμαι)... Αγάπη όμορφη λέξη και σπάνια έμπρακτη συμπεριφορά.
@jim Τι σημαίνει ιδιοτελής; Το να αγαπώ για να με αγαπάνε; Το να δίνω για να μου δίνουν; Το να θυσιάζομαι για να δεχτώ θυσιαστήρια καλούδια στο δικό μου βωμό; Ίσως... Όμως η μαγεία με την αγάπη είναι ότι όλα αυτά γίνονται μεταφυσικά, απροσχεδίαστα, ανυπόκριτα και αμφίδρομα. Και ο ενυπάρχων εγωισμός δεν είναι τότε παρά ένα αμελητέο γρανάζι στη θαυμαστή μηχανή της αγάπης.
Κύριε Κονιδάρη πιστεύω και από αυτά που πιθανόν έχετε διαβάσει στο blog θα έχετε καταλάβει ότι είμαι ιδεολόγος και ρομαντικός γενικότερα, ιδιαίτερα στη αγάπη για μένα το να αγαπάς είναι τρόπος ζωής... Με αυτά που σας έγραψα ειρωνευόμουν τη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί στους νέου που δεν αγαπούν και γίνονται δούλοι της ηδονής αλλά δεν έχουν καταλάβει ότι και το να αγαπάς από τη γιαγιά που σου ζητά τη βοήθειά σου μέχρι την σύντροφό σου και αυτό ηδονή σου δίνει ψυχική και όχι σαρκική
@jim Αρχικά, κάτι πρέπει να κάνεις για να κόψεις αυτό το "Κύριε Κονιδάρη"! Με κάνει να αισθάνομαι σα μουχλιασμένο κιτάπι. Παναγιώτη με λένε και είμαι -σχεδόν- 37 χρονώ. Πολύ νέος για να μου μιλάς στον πλυθηντικό. :-)
Ύστερα, σου αρέσει να ανοίγεις ευρύτατα ζητήματα. Πράγματι υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας των νέων σήμερα, πράγμα που κάνει την άδολη αγάπη να μοιάζει σαν κακοτράχαλος δρόμος. Ούτε και είμαι σίγουρος αν αυτό αντικαθίσταται από τη σαρκική επαφή, που κι αυτή με τη σειρά της έχει γίνει προβληματική (ή αδιάφορη που είναι και χειρότερο). Είναι όμως τούτα αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής των δυτικών κοινωνιών ή κάνω λάθος;
Μεγάλο θέμα όπως είπα, κάποια στιγμή (χειμωνιάτικη) θα μας δοθεί η ευκαιρία να το ξανασυζητήσουμε ελπίζω.
Ο.Κ. Παναγιώτη δεν ήξερα την ηλικία σου και έτσι μιας και δεν γνωριζόμαστε από κοντά για λόγους ευγένειας και σεβασμού προς το πρόσωπό σου χρησιμοποιούσα τον πληθυντικό ευγενείας. Το θέμα αυτό είναι τεράστιο και σίγουρα θα συμφωνήσω μαζί σου πως ο χειμώνας που μας έρχεται θα είναι πολύ πρόσφορος για την πραγματοποίηση αυτής της συζήτησης, μάλιστα σκέφτομαι και μέσα από το blog μου να αναφερθώ με ένα εκτενές κείμενο και έτσι να βάλουμε και αυτό στη συζήτηση. Η επικοινωνία είναι δύσκολη, άλλωστε και αυτό που κάνουμε εμείς οι "blogers" είναι να επικοινωνούμε και ένα σημάδι που βλέπω εγώ που πιστεύω πως θα βοηθήσει στη λύση του προβλήματος είναι η ανάπτυξη του bloging αλλά πόσοι 17αρηδες σαν και εμένα κάθονται να το παιδέψουν στο μυαλό τους το θέμα, αντίθετα τρέχουν και καταναλώνουν συνεχώς με μεγάλες ταχύτητες... Τα υπόλοιπα από τον χειμώνα που έρχεται μιας και θα είμαι φοιτητής και θα έχω ελπίζω πιο ελεύθερο χρόνο :-)
@jim Φοιτητής! Γκρέιτ! Μη σου πω πόσο μου λείπει η εποχή της ξεγνοιασιάς.Αν κι εγώ παραμένω φοιτητής κατά πολλές έννοιες, δεν έχω πια το χρόνο να το διασκεδάσω...
Great δεν θα πεί τίποτα! Μάλλον Σαλόνικα Παναγιώτη καλά δεν είναι; Δεν ξέρω πως είναι η φοιτητική ζωή αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερη από την σχολική. Βέβαια με περιμένει πολύ διάβασμα αλλά ας είναι, τουλάχιστον θα κάνω αυτό που αγαπώ μιας και μιλάμε περί αγάπης...
μόνο ένα τριήμερο? αλλά και πώς μετριέται ένα τριήμερο? Παναγιώτη μου πέρασα να σου ευχηθώ καλό καλοκαίρι, θα λείψω κι εγώ αρκετό καιρό, ελπίζω να τα λέμε ξανά από το φθινόπωρο, να είσαι καλά,να γράφεις,να κολυμπάς και να καλοπερνάς... φιλιά
@Φαίδρα Ξέρεις π'όσες στιγμούλες χωράει ένα τριήμερο; Μη σου πω και τρομάξεις! Καλό καλοκαίρι, εγώ δεν έχω διακοπές, είμαι συνεχούς καύσης. Διαβάζω το C-Minor. Για τα ποιήματα θα τα πούμε. Φαντάζομαι να έχεις πρόσβαση σε υπολογιστή, μου φαίνεσαι διαδικτυακό αερικό εσύ, όχι σαν εμένα που άμα με ξεκολήσεις από το χώμα γίνομαι σαν τον Ανταίο, ανίσχυρος...Γράφω ασταμάτητα ρε γαμώτο, αλλά οι λέξεις γεννάνε άλλες λέξεις, ξεχειλώνουν μέσα στο μυαλό μου, διεκδικούν το δικό τους χώρο. Τέλοσπάντων, δροσίσου εσύ, τώρα που τέλειωσε φαντάζομαι και η επιμέλεια. Εγώ έχω δρόμο τραχύ μπροστά.
δεν θα τρομάξω...για πες! σε πείραζα μωρέ... ωχ,ελπίζω να μη σε ρίξει το μινοράκι, αερικό μπορεί,διαδικτυακό όχι, απαπαπα,όχι άλλο νετ, μπορεί να έχω πρόσβαση αλλά δε θέλω να ξαναμπώ για όσο θα λείπω, η επιμέλεια τελειώνει, τώρα μίλαγα με τον Παναγιώτη, έχω κολλήσει σ'ένα τελευταίο ποίημα, ήταν να τα παραδώσει αύριο, αλλά του είπα να το αναβάλουμε για λίγο, μέχρι αύριο το πρωί και η ημικρανία μου δεν βοηθούσε, υποθέτω μέχρι μέσα Ιουλίου θα έχει κυκλοφορήσει. θέλω πολύ να φύγω αύριο μάλλον αν καταφέρω και προλάβω να μαζέψω όλα τα πράγματα, διαφορετικά την επομένη. μην απελπίζεσαι με τις λέξεις, το ξέρω πολύ καλά αυτό που περιγράφεις,είναι λαβυρινθώδες και εκνευριστικό μερικές φορές αλλά όταν δεν υπάρχει είναι χειρότερα,πίστεψέ με. εσύ κάνεις διακοπές όλο το χρόνο,μην παραπονιέσαι, θα βρούμε κάποιο τρόπο να επικοινωνούμε
σε φιλώ ξανά κοίτα να αποδώσεις τις στιγμές σ'εκείνη που αγαπάς,αυτό είναι το σημαντικότερο
13 σχόλια:
Αγάπη πως σας ήρθε αυτό που την θυμηθήκατε;; Ανιδιοτελής ή ιδιοτελής να ξέρουμε; και το τριήμερο που λέτε απαραίτητο για την έκφραση της αγάπης όπως και το καλό ξενοδοχείο με το καλό στρώμα στο κρεβάτι (νέος γαρ που είμαι)... Αγάπη όμορφη λέξη και σπάνια έμπρακτη συμπεριφορά.
@jim
Τι σημαίνει ιδιοτελής; Το να αγαπώ για να με αγαπάνε; Το να δίνω για να μου δίνουν; Το να θυσιάζομαι για να δεχτώ θυσιαστήρια καλούδια στο δικό μου βωμό; Ίσως...
Όμως η μαγεία με την αγάπη είναι ότι όλα αυτά γίνονται μεταφυσικά, απροσχεδίαστα, ανυπόκριτα και αμφίδρομα. Και ο ενυπάρχων εγωισμός δεν είναι τότε παρά ένα αμελητέο γρανάζι στη θαυμαστή μηχανή της αγάπης.
ΥΓ. Το τριήμερο είναι το λάδωμα της μηχανής :-)
Κύριε Κονιδάρη πιστεύω και από αυτά που πιθανόν έχετε διαβάσει στο blog θα έχετε καταλάβει ότι είμαι ιδεολόγος και ρομαντικός γενικότερα, ιδιαίτερα στη αγάπη για μένα το να αγαπάς είναι τρόπος ζωής... Με αυτά που σας έγραψα ειρωνευόμουν τη ζοφερή κατάσταση που επικρατεί στους νέου που δεν αγαπούν και γίνονται δούλοι της ηδονής αλλά δεν έχουν καταλάβει ότι και το να αγαπάς από τη γιαγιά που σου ζητά τη βοήθειά σου μέχρι την σύντροφό σου και αυτό ηδονή σου δίνει ψυχική και όχι σαρκική
@jim
Αρχικά, κάτι πρέπει να κάνεις για να κόψεις αυτό το "Κύριε Κονιδάρη"! Με κάνει να αισθάνομαι σα μουχλιασμένο κιτάπι. Παναγιώτη με λένε και είμαι -σχεδόν- 37 χρονώ. Πολύ νέος για να μου μιλάς στον πλυθηντικό. :-)
Ύστερα, σου αρέσει να ανοίγεις ευρύτατα ζητήματα. Πράγματι υπάρχει πρόβλημα επικοινωνίας των νέων σήμερα, πράγμα που κάνει την άδολη αγάπη να μοιάζει σαν κακοτράχαλος δρόμος. Ούτε και είμαι σίγουρος αν αυτό αντικαθίσταται από τη σαρκική επαφή, που κι αυτή με τη σειρά της έχει γίνει προβληματική (ή αδιάφορη που είναι και χειρότερο). Είναι όμως τούτα αποτελέσματα ενός συγκεκριμένου τρόπου ζωής των δυτικών κοινωνιών ή κάνω λάθος;
Μεγάλο θέμα όπως είπα, κάποια στιγμή (χειμωνιάτικη) θα μας δοθεί η ευκαιρία να το ξανασυζητήσουμε ελπίζω.
Το χαμόγελο, όταν διαβάζουμε κάτι ωραίο και συνάμα διασκεδαστικό, δεν φαίνεται στο διαδίκτυο, γι' αυτό και το καταθέτω με λέξεις. Καλημέρα!
Ο.Κ. Παναγιώτη δεν ήξερα την ηλικία σου και έτσι μιας και δεν γνωριζόμαστε από κοντά για λόγους ευγένειας και σεβασμού προς το πρόσωπό σου χρησιμοποιούσα τον πληθυντικό ευγενείας. Το θέμα αυτό είναι τεράστιο και σίγουρα θα συμφωνήσω μαζί σου πως ο χειμώνας που μας έρχεται θα είναι πολύ πρόσφορος για την πραγματοποίηση αυτής της συζήτησης, μάλιστα σκέφτομαι και μέσα από το blog μου να αναφερθώ με ένα εκτενές κείμενο και έτσι να βάλουμε και αυτό στη συζήτηση. Η επικοινωνία είναι δύσκολη, άλλωστε και αυτό που κάνουμε εμείς οι "blogers" είναι να επικοινωνούμε και ένα σημάδι που βλέπω εγώ που πιστεύω πως θα βοηθήσει στη λύση του προβλήματος είναι η ανάπτυξη του bloging αλλά πόσοι 17αρηδες σαν και εμένα κάθονται να το παιδέψουν στο μυαλό τους το θέμα, αντίθετα τρέχουν και καταναλώνουν συνεχώς με μεγάλες ταχύτητες... Τα υπόλοιπα από τον χειμώνα που έρχεται μιας και θα είμαι φοιτητής και θα έχω ελπίζω πιο ελεύθερο χρόνο :-)
@εαρινή συμφωνία
Τι ωραία που είναι να ξέρεις ότι έκανες έστω κι έναν άνθρωπο να χαμογελάσει! Να είστε καλά, καλή σας μέρα, αγαπητή συμπλόγκερ.
@jim
Φοιτητής! Γκρέιτ! Μη σου πω πόσο μου λείπει η εποχή της ξεγνοιασιάς.Αν κι εγώ παραμένω φοιτητής κατά πολλές έννοιες, δεν έχω πια το χρόνο να το διασκεδάσω...
Great δεν θα πεί τίποτα! Μάλλον Σαλόνικα Παναγιώτη καλά δεν είναι;
Δεν ξέρω πως είναι η φοιτητική ζωή αλλά σίγουρα θα είναι καλύτερη από την σχολική. Βέβαια με περιμένει πολύ διάβασμα αλλά ας είναι, τουλάχιστον θα κάνω αυτό που αγαπώ μιας και μιλάμε περί αγάπης...
μόνο ένα τριήμερο?
αλλά και πώς μετριέται ένα τριήμερο?
Παναγιώτη μου πέρασα να σου ευχηθώ καλό καλοκαίρι,
θα λείψω κι εγώ αρκετό καιρό,
ελπίζω να τα λέμε ξανά από το φθινόπωρο,
να είσαι καλά,να γράφεις,να κολυμπάς και να καλοπερνάς...
φιλιά
@Φαίδρα
Ξέρεις π'όσες στιγμούλες χωράει ένα τριήμερο; Μη σου πω και τρομάξεις! Καλό καλοκαίρι, εγώ δεν έχω διακοπές, είμαι συνεχούς καύσης. Διαβάζω το C-Minor. Για τα ποιήματα θα τα πούμε. Φαντάζομαι να έχεις πρόσβαση σε υπολογιστή, μου φαίνεσαι διαδικτυακό αερικό εσύ, όχι σαν εμένα που άμα με ξεκολήσεις από το χώμα γίνομαι σαν τον Ανταίο, ανίσχυρος...Γράφω ασταμάτητα ρε γαμώτο, αλλά οι λέξεις γεννάνε άλλες λέξεις, ξεχειλώνουν μέσα στο μυαλό μου, διεκδικούν το δικό τους χώρο. Τέλοσπάντων, δροσίσου εσύ, τώρα που τέλειωσε φαντάζομαι και η επιμέλεια. Εγώ έχω δρόμο τραχύ μπροστά.
@jim
Θεσσαλονίκη, μια χαρά. Αν και ο φοιτητής περνάει καλά οπουδήποτε. Μετά αρχίζουν τα δύσκολα.
δεν θα τρομάξω...για πες!
σε πείραζα μωρέ...
ωχ,ελπίζω να μη σε ρίξει το μινοράκι,
αερικό μπορεί,διαδικτυακό όχι,
απαπαπα,όχι άλλο νετ,
μπορεί να έχω πρόσβαση αλλά δε θέλω να ξαναμπώ για όσο θα λείπω,
η επιμέλεια τελειώνει,
τώρα μίλαγα με τον Παναγιώτη,
έχω κολλήσει σ'ένα τελευταίο ποίημα,
ήταν να τα παραδώσει αύριο,
αλλά του είπα να το αναβάλουμε για λίγο,
μέχρι αύριο το πρωί
και η ημικρανία μου δεν βοηθούσε,
υποθέτω μέχρι μέσα Ιουλίου θα έχει κυκλοφορήσει.
θέλω πολύ να φύγω
αύριο μάλλον αν καταφέρω και προλάβω να μαζέψω όλα τα πράγματα,
διαφορετικά την επομένη.
μην απελπίζεσαι με τις λέξεις,
το ξέρω πολύ καλά αυτό που περιγράφεις,είναι λαβυρινθώδες και εκνευριστικό μερικές φορές αλλά όταν δεν υπάρχει είναι χειρότερα,πίστεψέ με.
εσύ κάνεις διακοπές όλο το χρόνο,μην παραπονιέσαι,
θα βρούμε κάποιο τρόπο να επικοινωνούμε
σε φιλώ ξανά
κοίτα να αποδώσεις τις στιγμές σ'εκείνη που αγαπάς,αυτό είναι το σημαντικότερο
Δημοσίευση σχολίου