ΠΑΣΧΑ ΤΟΥ ΣΚΟΤΩΜΟΥ

"Τί είναι πάλι;" γκρίνιαξε ο Πρόεδρος.

"Κύριε Πρόεδρε" απάντησε η μελιστάλλαχτη φωνή διαμέσου της ανοιχτής ακρόασης, "ζητά να σας μιλήσει επειγόντως στην απόρρητη γραμμή ο Αρχηγός. Να τον περάσω;"

"Εγώ πρέπει να σε "περάσω", μα ας όψεται το προηγούμενο Κλίντον", σκέφτηκε ο Πρόεδρος. "Δώσ' τον μου" είπε μετά στη γραμματέα με τα τροφαντά στήθη και σήκωσε το μπλε ακουστικό.

"Κύριε Πρόεδρε, έχουμε μεγάλο πρόβλημα", άκουσε τη βραχνή ήρεμη φωνή στην άλλη άκρη της γραμμής. Το πρώτο πράγμα που τον εκνεύριζε με τους ανθρώπους της CIA ήταν η αμεσότητα με την οποία μιλούσαν.

"Ακούω" είπε ο Πρόεδρος μιμούμενος το κοφτό ύφος του άλλου "πώς λέγεται το πρόβλημα;". Αυτό που άκουσε από τη βραχνή φωνή δεν του άρεσε καθόλου: "Πάπας Βενέδικτος ο ΙΣΤ΄".

"Holy shit!", ξέφυγε του πλανητάρχη. "Μα, γιατί;" απόρησε αμέσως μετά.

"Από τους ανθρώπους μας στη Αγία Έδρα έλαβα μόλις ένα κωδικοποιημένο μήνυμα. Την Κυριακή έρχεται το Πάσχα και ο Άγιος Πατέρας ετοιμάζεται να μας κάψει τη γούνα. Στην εξαγγελία του προς τους πιστούς, η οποία σημειωτέον αναμεταδίδεται ζωντανά από 2500 τηλεοπτικούς σταθμούς παγκοσμίως και την ακούει το 80% του πληθυσμού της Γης, θα κατηγορήσει ανοιχτά τις ΗΠΑ για την επιθετική τους πολιτική. Θα σταθεί ενάντια στις παρεμβάσεις στη Γιουγκοσλαβία, το Αφγανιστάν, το Ιράκ και το Λίβανο και πολύ φοβάμαι ότι θα θέσει το ανάθεμα και στην ηγεσία μας", έδωσε το ραπόρτο ο Αρχηγός.

"Μα, η ηγεσία μας είμαι εγώ!" συνειδητοποίησε μετά από ολιγόλεπτη σκέψη με φρίκη ο Πρόεδρος.

"Ακριβώς αυτό εννοώ" επιβεβαίωσε με ψευτοθλιμμένο ύφος ο άλλος. Ο Πρόεδρος πάσχισε να βάλει σε τάξη τις σκέψεις του. Κάποια στιγμή τα κατάφερε.

"Εντάξει μωρέ, ας τον να βελάζει τον τράγο. Σιγά τον Πάπα τώρα! Δεν εμποδίζει τα σχέδιά μας έτσι δεν είναι;". Ο άλλος δεν απάντησε. Κι αν το πρώτο πράγμα που ενοχλούσε τον Πρόεδρο με τον Αρχηγό ήταν ο τρόπος που μιλούσε, το δεύτερο ήταν όταν δεν μιλούσε.

"Μας εμποδίζει, ε;" ρώτησε τώρα με λιγότερη αυτοπεποίθηση.

"Φοβάμαι πως ναι. Το Καθολικό δόγμα είναι η δεύτερη πολυπληθέστερη θρησκεία στον κόσμο και η πρώτη στο Δυτικό κόσμο. Αν ειπωθούν αυτά που ετοιμάζει η Αγιότητά του από άμβωνος, τότε ένα μεγάλο μέρος των ανθρώπων θα στραφεί εναντίον μας. Η Ευρώπη δεν είναι σαν την Αμερική. Πολλές κυβερνήσεις, ακόμα και οι φιλικές μας, θα προβληματιστούν και θα υπαναχωρήσουν. Είναι σίγουρο ότι θα αποσύρουν τα στρατεύματά τους από το Ιράκ και για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν πρόκειται να μας υποστηρίξουν σε καμιά "πρωτοβουλία ειρήνευσης". Το θέμα της ανακατάταξης των Βαλκανίων και των βάσεων στην Ουκρανία θα παγώσει επ' αόριστον. Η δημοφιλία μας θα πέσει κατακόρυφα. Οι κομμουνιστές θα αρχίσουν να μας χτυπάνε κάτω από τη μέση, το ίδιο και οι φονταμενταλιστές. Κι όσο για τους ακτιβιστές..."

"Καλά, καλά, αρκεί!" ούρλιαξε ο Πρόεδρος και ευτυχώς που οι τοίχοι του Οβαλ Γραφείου είχαν ηχομόνωση για 250 ντεσιμπέλ. "...μώ τα γένια του Δεσπότη" ψιθύρισε μετά. Ο Αρχηγός ήθελε να του θυμίσει ότι ο Πάπας δεν είχε γένια, αλλά θεώρησε σώφρον να το κάνει κάποια άλλη στιγμή.

"Τι στο δαίμονα θέλει τώρα; Δεν του δώσαμε 200 εκατομμύρια δολλάρια πέρσι; Δεν τον φιλοξενήσαμε και τον διαφημίσαμε στις ΗΠΑ; Τι σκατά τον έπιασε; Λοιπόν, κοίτα, αυτόν δε γίνεται να τον φάμε. Θα προσπαθήσουμε διπλωματικά".

"Όλες οι διπλωματικές ενέργειες έχουν γίνει κύριε Πρόεδρε και, λυπάμαι που το λέω, ναυάγησαν οικτρά. Είναι αμετάπειστος!" ενημέρωσε ο Αρχηγός.

"Μα τι θα κερδίσει απ' όλα αυτά;" εξεμάνη ξανά ο πλανητάρχης.

"Δεν είμαι σε θέση να απαντήσω ξεκάθαρα. Ο ίδιος ισχυρίζεται ότι είδε όραμα, είτε το πιστεύετε είτε όχι. Πάντως θα αυξήσει δραματικά το κύρος του ανάμεσα σε χριστιανούς και όχι μόνο. Εκτιμούμε ότι ο πολύς κόσμος θα τον χρίσει υπέρμαχο του δικαίου και θα επιστρέψει στις εκκλησίες. Υπολογίζουν στο Βατικανό ότι τα κέρδη τους από μια τέτοια μεταστροφή θα είναι πενταπλάσια από τις δικές μας ευγενικές χορηγίες. Και εκεί στο Βατικανό δεν μετρούν ποτέ λανθασμένα. Αν δε προσθέσουμε τις ναζιστικές του καταβολές και το ότι το φέρει βαρέως για την είσοδο των ΗΠΑ στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και την προσπάθειά του να ποδηγετήσει τα άλλα χριστιανικά δόγματα, τότε εξηγούνται πολλά και χωρίς οράματα".

Ο Πρόεδρος έμεινε για λίγα λεπτά σιωπηλός. Ο Αρχηγός του έδωσε όλο το χρόνο που χρειαζόταν, μιας και ήταν πασίγνωστο το ότι χρειαζόταν μονίμως πολύ χρόνο για να σκεφτεί και χωρίς μάλιστα να τα καταφέρνει πάντα.

"Προχωρήστε στις απαραίτητες ετοιμασίες" είπε τέλος ο μεγάλος ηγέτης με την επισημότητα (και το κύρος) ενός νεκροθάφτη.

"Κύριε Πρόεδρε, με την άδειά σας πάντα, είναι όλα έτοιμα. Ο άνθρωπος που ετοιμάζει το μπάνιο του Ποντίφικα με τα αρωματικά άλατα, περιμένει εντολή μας για να προσθέσει τους κατάλληλους γλυκοσίδες. Ο Άγιος Πατέρας θα πάθει μια καθόλα φυσιολογική όσο και κεραυνοβόλο καρδιακή προσβολή. Σε δέκα λεπτά θα έχει συναντήσει τον Άγιο Πέτρο. Μετά θα σπάσουν τα τηλέφωνα για την έκτακτη σύγκλιση του κονκλάβιου. Και αυτή τη φορά θα είμαστε πιο προσεκτικοί. Λοιπόν;".

"Προχωρήστε!" δήλωσε κοφτά ο Πρόεδρος, που είχε αρχίσει να κουράζεται από την κουβέντα. Μετά κατέβασε το ακουστικό.

Την επόμενη ώρα ασχολήθηκε με πιο ανάλαφρα ζητήματα και επιβεβαίωσε το ραντεβού του για την παρτίδα γκολφ που είχε υποσχεθεί στο μεγαλομέτοχο μιας πολυεθνικής. Πρόλαβε ακόμα να δει και τις δημοσκοπήσεις και να ενθουσιαστεί από την απρόσμενη άνοδο του 5% στη δημοφιλία του. Ο ειδικός του αναλυτής του εξήγησε ότι οφειλόταν στην επίσκεψη του Πάπα στις ΗΠΑ και ο Πρόεδρος απέκτησε ξαφνικά ένα διαβολεμένο κέφι. Άφησε μάλιστα να χαραχτεί στο πρόσωπό του ένα από εκείνα τα αινιγματικά χαμόγελα που όπως έδειχναν οι στατιστικές τον έκαναν δημοφιλή στους μεσοαστούς με διψήφιο δείκτη νοημοσύνης.

Στο γήπεδο του γκολφ, μισή ώρα μετά την επιβεβαίωση του Αρχηγού ότι όλα είχαν γίνει σωστά, το κέφι του παρέμενε σε υψηλό επίπεδο. Κάποια στιγμή θυμήθηκε ότι ο μεγαλομέτοχος ήταν πιστός Ρωμαιοκαθολικός και ενθουσιασμένος με την ίδια του τη μνήμη του πέταξε:

"Μπιλ! σου εύχομαι Καλό Πάσχα, έστω και λίγο νωρίτερα!"

"Ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε, μα..." κόμπιασε ο άλλος

"Χα-χα! Μη μου πεις ότι το γύρισες κι εσύ στη Σαϊεντολογία;"

"Όχι κύριε Πρόεδρε, αλλά βλέπετε..."

"Τι; Πες μου τώρα ότι σε μύησε ο φίλος σου ο Ρίτσαρντ Γκηρ στο Βουδισμό, να σκάσω στα γέλια!"

"Μα, προς Θεού κύριε Πρόεδρε, το Πάσχα των Καθολικών έχει περάσει εδώ κι ένα μήνα!"

Ο Πρόεδρος έξυσε το κεφάλι του. Αυτά τα πράγματα με τις θρησκείες ήταν πάντα τόσο μπερδεμένα. Χαμογέλασε αμήχανα και χτύπησε το μπαλάκι. Αυτό διέγραψε μια παραβολική τροχιά και κόλλησε σε μια λιμνούλα λάσπης. Κάτι δεν πήγαινε καλά. Ήταν σίγουρος ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Ίσως αν άλλαζε μπαστούνι...