Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΟΥ

Με αφορμή ένα πρόσφατο ταξίδι μου στο εξωτερικό (Μιλάνο), λέω να αναφερθώ στην ιστορία με το κάπνισμα και τις απαγορεύσεις του. Πριν απ' όλα όμως να ξεκαθαρίσω δύο πράγματα:

α) Είμαι καπνιστής.

β) Ο καπνιστής κάνει μεγάλο λάθος που καπνίζει.

Κατανοώ πλήρως το κακό που κάνει στον οργανισμό το τσιγάρο, έστω και λόγω επαγγέλματος. Όσοι δεν το έχουν σκεφτεί ή απλά δεν το γνωρίζουν τους πληροφορώ ότι το μονοξείδιο του άνθρακα που εισπνέουν συνδέεται με τα ερυθρά τους αιμοσφαίρια στη θέση του οξυγόνου και μάλιστα 8 φορές πιο εύκολα. Είναι κυρίως αυτό που προκαλεί τις αναπνευστικές νόσους και επίσης είναι υπεύθυνο για το λαχάνιασμα και τα παρεπόμενά του, που φτάνουν σε χρόνια χρήση μέχρι την δυσλειτουργία στύσης (τώρα είμαι σίγουρος ότι σας ταρακούνησα). Φυσικά υπάρχουν και χειρότερα. Η ατελής καύση που λαμβάνει χώρα στην κάφτρα του τσιγάρου ελευθερώνει ενώσεις αζώτου (όλα τα φυτικά παραπροϊόντα περιέχουν ιχνοστοιχεία αζώτου), τις λεγόμενες νιτροζαμίνες, πτητικές και άρα εισπνεόμενες ουσίες, υπεύθυνες για τα καρδιαγγειακά νοσήματα και μερικές μορφές καρκίνου (δεύτερο ταρακούνημα).

Έτσι δεν είναι λίγες οι φορές την ημέρα που συμβουλεύω ανθρώπους να κόψουν το κάπνισμα. Παρ' όλα αυτά εγώ καπνίζω. Μπορείτε να με χαρακτηρίσετε κατά το δοκούν και να έχετε απόλυτο δίκιο. Κάποτε (ελπίζω σύντομα) θα το κόψω. Αυτό έχει να κάνει με ένα προσωπικό ζήτημα που ξεφεύγει του θέματός μας. Κόψτε το κι εσείς. Είναι εύκολο. Απλά πετάξτε το.

Μετά από αυτό το μάλλον μάταιο λογύδριο θα πρέπει να περάσω και στο πραγματικό μου θέμα. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον ρατσισμό που συναντώ καθημερινά και στρέφεται εναντίον των καπνιστών. Όπου κι αν πας στο εξωτερικό σου απαγορεύουν να καπνίσεις. Στο Μιλάνο είδα κι έπαθα. Ούτε σε εστιατόρια, ούτε σε μπαράκια καλά καλά δεν επιτρεπόταν. Τα Χριστούγεννα στη Μάλτα μου έβαλαν χέρι επειδή κάπνιζα στο κατάστρωμα του πλοίου, δηλαδή σε ανοιχτό χώρο. Παρόμοια στο Παρίσι, στην Πράγα, στη Σεβίλλη, στο Λονδίνο, στη Ρώμη, στην Βιέννη και δε θυμάμαι που αλλού. Το μόνο μέρος που κάπνιζα σχεδόν παντού ήταν στην Αίγυπτο. Σιγά σιγά αρχίζει να γίνεται και στην Ελλάδα μόδα αυτή η γελοιότητα. Όλα τα' χε η Μαριορή...

Θα συμφωνήσω μαζί σας ότι υπάρχουν μέρη όπου το κάπνισμα είναι εγκληματικό, όπως μέρη που βρίσκονται παιδιά, σχολεία, νοσοκομεία, λεωφορεία κτλ. Εκεί πρέπει να απαγορεύεται δια ροπάλου. Σε όλα τα άλλα όμως μήπως θα έπρεπε να προβλεφθούν θέσεις ή χώροι για τους καπνιστές; Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις ένα δωματιάκι με τον κατάλληλο εξαερισμό; Και τέλος πάντων, αυτό που με εκνευρίζει περισσότερο απ' όλα είναι το βλέμμα μερικών ανθρώπων όταν τους ρωτάω αν υπάρχει πουθενά τέτοιος χώρος. Μοιάζει σαν να τους ζητάω ένα όπλο για να πυροβολήσω τον διπλανό. Σέβομαι τους διπλανούς μου και δεν τους πυροβολώ, αλλά μήπως θα μπορούσε κάποιος να σεβαστεί και τη δική μου επιθυμία να βλάψω τον εαυτό μου; Και μη μου πείτε ότι γίνεται για το καλό μας όλο αυτό το θεατράκι! Αν τα κράτη ήθελαν να περιορίσουν μέχρι εξαφανίσεως τα άσχημα αποτελέσματα του καπνίσματος στη δημόσια υγεία, μπορούσαν απλούστατα να το απαγορεύσουν ολοσχερώς. Ούτε να παράγεται, ούτε να εισάγεται. Τίποτα. Νιξ. Παράνομο, όπως τα ναρκωτικά. Όπως ίσως θα έπρεπε να είναι και το αλκοόλ. Έλα όμως που τότε θα χάσουν τους σπόνσορες τους, τους καπνοβιομήχανους και τα μεγάλα καρτέλ που τους συντοφεύουν.

Άρα δεν το βλέπω να γίνεται στο άμεσο μέλλον (ούτε όμως και στο απώτερο). Άλλωστε το πρόβλημά μου είναι άλλο. Να μην αισθάνομαι παρίας στη χώρα μου (και σε κάθε χώρα) μόνο και μόνο επειδή τυχαίνει να καπνίζω. Όπως δε θα έπρεπε να αισθάνεται παρίας ένας Αλβανός, ένας νέγρος, ένας ομοφυλόφιλος, ένας Εβραίος, ένας σκακιστής, ένας ΑΕΚτζής ή ένας ταξιτζής, γαμώ το κέρατο μου!

Δε γουστάρω να ζω στη Σπιναλόγκα των δακτυλοδεικτούμενων καπνιστών, δεν είμαι λεπρός κοινωνικά και ηθικά. Αντίθετα, οι ταγοί της παγκόσμιας ηθικής "τάξης" θα έπρεπε να νιώθουν έτσι για πολλούς άλλους λόγους. Θα συνεχίσω να λέω τα ίδια και όταν θα κόψω το κάπνισμα. Μέχρι τότε θα καπνίζω, επειδή με βοηθάει να συγκεντρώνομαι όταν γράφω και επειδή προτιμώ να βλέπω τι εισπνέω.