Σάββατο 14 Μαΐου 2011

ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΔΕ ΛΕΩ


Έχει πρόβλημα η Μέρκελ, δε λέω. Άμα μας σπρώξει κι άλλα δανεικά, χάνει τις εκλογές. Άμα δε μας τα χώσει, χάνει τις τράπεζές της. Ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη η καγκελάριος. Ούτε ψύλλος στον φακιδιασμένο κόρφο της δε θα' θελα να' μουνα. Και που είμαι Έλληνας αρκετό είναι.


Έχει πρόβλημα ο ΓΑΠ, δε λέω. Ήρθε στο Μεγανήσι και δεν πρόλαβε να κάνει λίγο κανό. Πήγε στη Λευκάδα και αυτοί που τον γιούχαραν ήταν περισσότεροι απ' όσουν πήγαν να  σφίξουν το μαλθακό χέρι του. Δεν είναι ζωή αυτή. Να θες να κατουρήσεις σε ένα θάμνο ως φυσιολάτρης και να πρέπει να σε περικυκλώνουν πέντε κλούβες ΜΑΤ. Θα πάθει κατακράτηση ούρων στο τέλος.


Έχει πρόβλημα ο Μπερλουσκόνι, δε λέω. Του κάνουν κριτική οι αριστεροί Ιταλοί, οι οποίοι, όπως δήλωσε ο Καβαλιέρε, είναι άπλυτοι. Λες και δεν του έφταναν οι δικές του βρωμοδουλειές. Δεν είναι δυνατόν να ζεις σε μια χώρα που ζέχνει απ' άκρη σ' άκρη. Άντε μετά να σε πλησιάσει καμιά Ρούμπι, να' χεις αποκούμπι.


Έχει πρόβλημα ο Λοβέρδος, δε λέω. Από τη μια σου λέει, εντάξει, να τα κλείσω τα μισά νοσοκομεία, αλλά άμα μου τύχει καμιά στραβή σαν την άλλη φορά στη Βέροια και δεν έχω νοσοκομείο σε απόσταση πεντακοσίων χιλιομέτρων τί θα απογίνω; Και οι καιροί είναι δύσκολοι για την εύθραυστη υγεία των υπουργών.


Έχει πρόβλημα ο Ναότο Καν, δε λέω. Θα πρέπει να παραιτηθεί από τις πρωθυπουργικές απολαβές του, για λόγους ευθιξίας. Θα πεθάνει στην ψάθα ο Ιάπωνας. Ίσως μάλιστα να πεθάνει και από ραδιενεργά τρόφιμα ακόμα νωρίτερα. Μα είναι ζωή αυτή, να πεθαίνεις από την ανακάλυψη μιας μαλακισμένης Πολωνίδας;


Έχει πρόβλημα ο Καρατζαφέρης, δε λέω. Ναι μεν υπάρχει η βουλευτική ασυλία, αλλά η γραβάτα του βουλευτή τον εμποδίζει να βγει φανερά με τους σιδηρολοστούς στην πλατεία Βικτωρίας. Αναγκάζεται έτσι να βγαίνει λάθρα, με τα σκοτάδια και μεταμφιεσμένος, αλλά εκείνη την ώρα ελάχιστους μετανάστες μπορεί να βρει κανείς για να τσακίσει. Χώρια που τους καλύτερους τους έχουν περιλάβει από νωρίς οι χρυσαυγίτες. Τα κακά του επαγγέλματος.


Έχει πρόβλημα ο Ομπάμα, δε λέω. Βρήκε η CIA το σπίτι του Μπιν Λάντεν τίγκα στην τσόντα. Γιατί ρε πούστη μου τέτοια αδικία! Ο πρόεδρος των ΗΠΑ να μην προλαβαίνει να απολαύσει τα προϊόντα της εγχώριας βιομηχανίας αιχμής και ο ορκισμένος εχθρός του να περνάει ζάχαρη...Είναι να μην εκδικηθεί όλους τους Άραβες;


Έχει πρόβλημα ο Σαμαράς, δε λέω. Λίγο είναι να εφαρμόζουν άλλοι το πρόγραμμα που θέλεις να εφαρμόσεις ο ίδιος; Λίγο είναι να τρέχεις μόνος σου και να βγαίνεις πάντα δεύτερος; Λίγο είναι να περιμένεις το φρούτο να πέσει, ξέροντας ότι όταν πέσει, θα σου πέσει στο κεφάλι; Αυτά είναι βάσανα...


Έχει πρόβλημα ο Σαρκοζί, δε λέω. Κυκλοφορούν φήμες ότι η Κάρλα είναι έγκυος. Σου λέει, εγώ δε φτάνω εκεί πάνω ούτε με σκάλα, ποιός κερατάς ανέβηκε; Χώρια που υπάρχει πάντα η υποψία να την γκάστρωσε η Μέρκελ, οπότε ποιος ξέρει τι θα βγει. Ανατριχίλα.


Έχουν πρόβλημα κι οι ΜΑΤατζήδες, δε λέω. Ακόμα και τον τελευταίο λεγεωνάριο τον άφηναν να σκοτώνει που και που. Αυτοί δεν τολμούν να προκαλέσουν μια μικρούλα υπαραχνοειδή αιμορραγία, να τσακίσουν έναν τόσον δα μικρό αυχένα, να βουλώσουν μερικούς ασήμαντους λαιμούς με χημικά, και τους κράζουν όλοι. Πουτάνα ζωή. Δε θα σε στριμώξουν σε κάνα πεζοδρόμιο;Θα βλαστημήσεις την ώρα που γεννήθηκες.


Έχουν πρόβλημα οι Έλληνες, δε λέω. Πάνε να πετάξουν ένα γιαουρτάκι και το σκέφτονται δεύτερη φορά. Ξέρετε πόσο έχουν πάει τα γαλακτοκομικά; Θέλουν να γιουχάρουν και διστάζουν. Οι καραμέλες για τον λαιμό δεν συνταγογραφούνται πλέον. Θέλουν να κατέβουν στην πορεία και κολώνουν. Γιατί έναν καφέ, ένα σάντουιτς κι ένα μπουκαλάκι νερό θα το πάρεις, δεν θα το πάρεις; Για να μην πούμε για την φθορά στις σόλες.


Έχω πρόβλημα κι εγώ, δε λέω. Από τη μέρα που συνάντησα τον ΓΑΠ, όλο κάτι περίεργα όνειρα βλέπω. Ότι λέει μαθαίνω στα παιδιά μου ξένες γλώσσες για να την κοπανήσουμε, αλλά τα σύνορα είναι πάντα κλειστά με τοίχους. Ότι τα στέλνω στο σχολείο, αλλά εκεί δεν υπάρχει πια κανένα κτίριο. Ότι τα μαθαίνω να φτιάχνουν μολότωφ, αλλά δεν έχουμε λεφτά να αγοράσουμε πετρέλαιο. Ότι τα βγάζω βόλτα και κάθε δέκα μέτρα συναντάμε τον Στρος-Καν που τους κάνει "μπου!" και βάζουν τα κλάματα. Πρέπει να πάψω να ονειρεύομαι.




Έχει πρόβλημα και το βιβλίο της Ιστορίας, δε λέω. Και δεν εννοώ το σχολικό, ούτε την περίπτωση της Ρεπούση. Εννοώ την Ιστορία την πόρνη, με κεφαλαίο. Κι έχει πρόβλημα αυτό το βιβλίο γιατί τις γραμμές τις γράφουν όσοι κρατούν στα χέρια τους τις σφραγίδες, τις πένες και τα μελάνια. Αυτό όμως που πάντα ξεχνούν όσοι γράφουν το βιβλίο της Ιστορίας είναι το ότι τις σελίδες τις γυρνάει ο λαός.

Σαλιώστε τα δάχτυλά σας παιδιά μου.

Δεν υπάρχουν σχόλια: