Κυριακή 19 Ιουλίου 2009

ΤΙ ΘΑ (ΕΛ)ΓΙΝΕΙ ΜΕ ΤΑ «ΜΑΡΜΑΡΑ»;

Καταρχήν σιχαίνομαι να τα ονομάζω «μάρμαρα». Μάρμαρα ήταν όταν τα λατόμησαν από την Πεντέλη. Μετά λαξεύτηκαν, έγιναν γλυπτά, έργα τέχνης, σημείο πολιτισμού και τέλος σύμβολο αξιών.


Ως τέτοια, «δικαιώνουν» τον διευθυντή του Βρετανικού Μουσείου Νιλ Μακ Γκρέγκορ που, στην προσπάθειά του να υπερασπιστεί τα βρετανικά συμφέροντα, δήλωσε πως τα μάρμαρα αποτελούν διαπολιτισμικό και παγκόσμιο μνημείο και άρα ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους. Ή τουλάχιστον σε όλους όσους πληρώσουν εισιτήριο για να μπουν στη Duveen Galery.



«Τα γλυπτά του Παρθενώνα επιτελούν το μέγιστο καλό στο μουσείο που βρίσκονται διότι οι επισκέπτες μπορούν να τα δουν στο ευρύτερο ιστορικό τους πλαίσιο. Το Βρετανικό Μουσείο είναι ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά επιτεύγματα της ανθρωπότητας, καθώς σ' αυτό μπορούν να συγκεντρωθούν τα επιτεύγματα του ανθρώπου σε κάθε γωνιά της Γης», είπε ακόμα ο Μακ Γκρέγκορ στον τύπο. Καμία έκπληξη. Ένας υπάλληλος της πάλαι ποτέ κραταιάς αυτοκρατορίας που εξακολουθεί να ντύνει τα επιχειρήματά του με τα ξεφτίδια από το σάβανο της αποικιοκρατίας.



Δε θα μπω στη διαδικασία να σχολιάσω το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης και ποιανού ήταν όραμα και ποιανού δεν ήταν. Θα πω πάντως πως συμφωνώ με την έκταση που προσπάθησε να δώσει το Υπουργείο Πολιτισμού στο θέμα με αφορμή τα εγκαίνια του Μουσείου. Από την άλλη βέβαια, τα βρετανικά αυτιά δεν ιδρώνουν εύκολα (και δεν ξέρω αν ευθύνεται η ελλιπής τριχοφυΐα τους γι’ αυτό). Αν μη τι άλλο κάναμε ανέξοδα την απαραίτητη διαφήμιση. Όσο για τη φύλαξη των γλυπτών της ζωοφόρου στο Βρετανικό Μουσείο, δε θυμάμαι να με εμπόδισε κανείς να τα χαϊδέψω. Αλλά αυτά όλα είναι μπούρδες. Πολύ θα ήθελα να είχαν την τιμιότητα να παραδεχτούν πως ο Τόμας Μπρους, έβδομος λόρδος του Έλγιν, έδρασε ως βάνδαλος, όπως έλεγε και ο συχωρεμένος ο Μπάιρον. Φυσικά τα «μάρμαρα» τα πήρε με τις ευλογίες των τότε Αρχών. Αλλά τα πήρε και με κάτι αλυσοπρίονα, να! μετά συγχωρήσεως.



Αναρωτιέμαι τι γνώμη θα είχε ο κύριος Μακ Γκρέγκορ αν του βουτάγαμε, ξέρω γω, το μισό κράνος του Σάτον Χου, το μισό οψιδιανό καθρέφτη του Τζων Ντη, τη μισή Globe Universel, τα μισά κοσμήματα της βασίλισσας Βικτωρίας και ίσως το μισό αντίτυπο της Μάγκνα Κάρτα. Έτσι για αρχή. Τι τα θέλετε όμως; Εκτός του ότι τα επονομαζόμενα Ελγίνεια είναι ίσως ο πιο σημαντικός πόλος έλξης του Βρετανικού Μουσείου και άρα λίρα εκατό, η διεύθυνσή του δε θα τολμούσε ποτέ να ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Ποιος ξέρει από ποιες εσχατιές του κόσμου θα ξεπηδούσαν τότε οι κάθε λογής αξιώσεις.



.

Εν τοιαύτη περιπτώσει πάντως, μπάρμπα Μακ Γκρέγκορ, μην κάνεις δηλώσεις για «πολιτιστικά επιτεύγματα που ανήκουν σε όλους τους ανθρώπους» γιατί αυτά περιλαμβάνουν και ορισμένα δικά σου. Όχι «τα μάσατα- μάσατα και τα σάσατα- μάσατα», που έλεγε κι ο Κλυν. Αν πάντως κάποτε το αποφασίσεις να κάνεις το καλό για την έρμη τη διχοτομημένη πομπή των Παναθηναίων, μη λησμονήσεις να στείλεις και στο σύντροφο Μουμπάρακ τη στήλη της Ροζέτας και τα κτερίσματα του δύσμοιρου Τουτ-ανκ-Αμόν.

.


Γιατί μην κοιτάς τους Έλληνες. Αυτές οι μούμιες είναι να μη σε καταραστούν…

3 σχόλια:

Νimertis είπε...

σύντομη και περιεκτική ανάλυση... λείπει ίσως η ευθύνη που μας αναλογεί, η έως σήμερα μίζερη και αναιμική μας φωνή... πολύ σωστά, δεν είναι μάρμαρα, είναι γλυπτά, είναι μορφώσεις του Κάλλους...

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΟΝΙΔΑΡΗΣ είπε...

@nimertis
Καλώς ήλθατε!
Λείπει και μια άλλη ευθύνη. Αυτή που είναι θαμμένη κάτω από τους ασβέστες μερικών εκκλησιών, τμήματα των οποίων στόλιζαν κάποτε τον Παρθενώνα.

Αλλά είπα: δε θα γίνω γκρινιάρης. Εξάλλου δεν οικοδομούν μόνο οι πολιτισμοί μνημεία. Και πάνω στα μνημεία οικοδομούνται πολιτισμοί. Αυτό νομίζω είναι το ζητούμενο.

Νimertis είπε...

καλώς σε βρήκα Παναγιώτη... στάθηκα στο μπλογκ αυτό και νομίζω θα σε παρακολουθώ με συνέπεια... αλλά, να σου πω, να γίνουμε γκρινιάρηδες αν πρέπει γιατί σωστά το είπες, κάποια ευθύνη είναι θαμμένη κάτω από ασβέστες μερικών χριστιανικών ναών που έχουν ντυθεί με την αρχαία εσθήτα και ξεδιάντροπα έκλεψαν, αφάνισαν, ποδοπάτησαν... αλλά δεν έσβησαν και το αρχαίο πυρ της Ελευσίνας...